Xmas in Tahoe

Dit jaar zijn we naar Lake Tahoe getrokken voor kerstmis met 8 volwassenen en 9 kindjes. We waren onze zoektocht begonnen in Mammoth (wat toch iets minder ver rijden is), maar het was onmogelijk om een huis te vinden dat groot genoeg was voor onze bende.
Na de ongezonde lucht in Ojai deed het zo deugd om buiten te kunnen zijn in de frisse berglucht. Toen we toekwamen hadden we nog net tijd om een paar uurtjes met de slede te spelen. De kinderen hadden helemaal geen angst en 'vlogen' van de berg af. Gelukkig dat we ervan geprofiteerd hebben om die namiddag nog te gaan want de volgende dag was de sneeuw al heel wat gesmolten - het was veel te warm voor de tijd van het jaar.

Iedereen had ofwel lessen in groep of individueel gepland voor vrijdag en zaterdag en diegenen die geen lessen nodig hadden zijn er alleen op uitgetrokken. Het was al een hele prestatie om iedereen op tijd het huis uit te krijgen (om 8u!) om op tijd in de les te zijn!

Zoe had voor snowboardlessen gekozen...niet gemakkelijk. Haar coach de eerste dag was super en ze had natuurlijk gehoopt dat ze die zaterdag ook nog ging hebben wat jammergenoeg niet het geval was. Ik was haar tijdens de dag tegengekomen en kon direct aan haar gezicht zien dat het niet 100% haar goesting was. 's Avonds ben ik op de lift haar coach van de eerste dag tegengekomen en liet ik hem weten dat Zoe hem had gemist (terwijl ik hem ook een goeie fooi gaf om hem te bedanken).

Nu was het zo dat er met mijn les iets misgegaan was. Ik was ingeschreven voor een kleine groepsles voor de hele dag en ze hadden mij in een grote groep gestoken voor anderhalf uur. Toen ik dit duidelijk maakte probeerden ze de zaak nog recht te zetten maar ik had al wat tijd verloren natuurlijk. Toen ik dit aan een andere coach liet weten stelde ze voor dat ik dit aan de school zou laten weten en er werd onmiddellijk voorgesteld om mijn geld terug te geven. Natuurlijk wou ik liever de les opnieuw doen en aangezien dit een optie bleek zijn we zo met de hele bende nog een extra dag op de latten beland en hebben we voor de kids ook nog voor een extra dag les betaald.

Door deze onverwachte verandering in de plannen moesten we met een plan op de proppen komen voor Santa. Hij kon niet komen de nacht van 24 december aangezien we 25 december weer zo vroeg gingen moeten vertrekken naar de les en dat konden we de kids toch niet aandoen he. Op kerstochtend moeten ze met hun speelgoed kunnen spelen! Oplossing was dus om Santa een dag vroeger te laten komen...en dit hebben we met een verhaaltje toch aan de kinderen verkocht kunnen krijgen. Hieronder zie het briefje dat Zoe geschreven heeft :)....wat je als ouder allemaal niet moet doen he.

Zondag, na het openen van de cadeautjes zijn we met een deel van de bende naar Lake Tahoe gaan wandelen; het is er echt wel prachtig.

'Zoe had van Santa vanalles van Harry Potter gekregen waaronder een toverstok die dienst doet als afstandsbediening. Samen met Sven hebben ze voor groot en klein een magische show opgevoerd :).

Toen Zoe zich maandagochend ging aanmelden voor de les, had haar coach van de eerste dag haar gezien en ging hij haar halen. You are coming with me Zoe! zo zei hij - wie weet dat de tip geholpen heeft :). Bram en Peter zijn de kids iets vroeger uit de les gaan halen zodat ze nog een paar keer samen met de kids de berg konden afdalen - Zoe had daar zo naar uitgekeken om met haar daddy te kunnen snowboarden!!

ouch...snowboarden in niet gemakellijk

Het was een onvergetelijke vakantie en voor herhaling vatbaar.

Sleepovers en de tandenfee

Na het kerstfeestje in de gym mochten de kids zaterdag naar Ella's verjaardagsfeestje. Ik ben Zoe wat vroeger moeten halen want zij mocht 's avonds naar het verjaardagsfeestje van Jazmyn en mocht er met haar gym-maatjes blijven slapen. Jazmyn vierde haar 14de verjaardag! Toch wel een teken dat de meisjes super goed overeenkomen want iedereen van het team was uitgenodigd en de jongste is 9 (Zoe) en dan zijn er 2 die 10 zijn, en de andere tussen de 12 en 14 jaar.

Toen ik Zoe ging ophalen vertelde ze me dat ze een tand verloren was en dat ze die onder haar kussen gelegd had maar dat de tandenfee niet gekomen was. Haar uitleg was dat ze veel te laat zijn gaan slapen en dat ze daardoor niet meer gekomen is (haha). Ik vraag me af of ze er met haar maatjes heeft over gebabbeld....maar vooral, als ze er iets over gezegd heeft; hoe hebben haar vriendjes daarop gereageerd??  :)

Hieronder nog een schattig briefje die Zoe geschreven had voor de tandenfee een paar maanden terug en haar antwoord.

Secret Santa

Oh de gym...wat hebben we dit gemist! Met de brand is de gym meermaals gesloten geweest omwille van de slechte luchtkwaliteit. Met het opkomende kompetitieseizoen is dit niet echt ideaal. Deze week hebben de kids voor de eerste keer weer les gehad en ze waren zo content! Net zoals wij hebben zij ook graag hun routine. Een paar weken geleden was er een kerstfeestje gepland en vrijdag is dat uiteindelijk toch kunnen doorgaan. Iedereen had een naam getrokken van een teamgenootje en moest voor deze persoon een cadeautje kopen. Zoe heeft een sjaal gekregen van Harry Potter en was super content.

v.l.n.r. Daphne, Noelle, Zoe, Malanie, en Rema

The Thomas Fire: part 4

Zes dagen geleden begon de Thomas brand en we zijn van gisterenavond terug thuis. Toen we naar huis reden wist ik niet wat te verwachten en het zien van al dat zwart bracht toch wel tranen teweeg. Wij hebben geen schade aan ons huis maar alles is bedekt in een dikke laag as en de dichte rook stinkt verschrikkelijk - als we naar buiten gaan moeten we een masker dragen.
Alhoewel we het openen van deuren en ramen tot een minimum beperken komt de as en de rook toch binnen. Ik verlang al tot we de blauwe lucht weer kunnen zien...het ziet er voorlopig niet naar uit dat dit voor deze week zal zijn.

Gisterenavond had ik met een paar vrienden afgesproken. De kids waren zo content van weer bij hun vriendjes te zijn en ik genoot van het gezelfschap. Iedereen had behoefte om zijn verhaal en ervaring te vertellen.
Het is toch wel iets hoor! Niemand kan je op zoiets voorbereiden. Ondertussen heb ik een plan voor kinderopvang voor de komende drie dagen...toch al iets om mee te beginnen...k weet nog niet goed hoe we dit allemaal zullen regelen maar vanaf nu is ons motto: dag per dag!

En dan is er ook nog kerstmis...ik mag er niet aan denken. We hebben nog niets versierd en er zijn nog geen cadeautjes gekocht. Deze namiddag zal ik de boom uit de doos halen en dan kunnen de kids die morgen samen met de nanny versieren. Het is een begin....

Ojai is the hole in the donut!

Ondertussen is de brand naar Santa Barbara getrokken en het ziet er echt niet goed uit. Het zit er dik in dat deze brand in de top 3 van ergste branden in California komt te staan.

The Thomas Fire: part 3

Verslag van donderdag 7 December en vrijdag 8 December.

Donderdag was een redelijk 'gewone' dag. Ik kon van bij Barbara thuis werken en Bram is gewoon naar zijn werk gegaan. De kinderen hebben zich goed kunnen bezighouden en voor lunch zijn we met ons drieen en met Stella gaan eten in een restaurantje om de hoek. Het deed deugd om efkes buiten te zijn. Aangezien wij de enige klanten waren die buiten zaten op het terras (de Santa Anna winden waren nog altijd sterk aan het waaien) kwam de manager vragen of alles inorde was. Toen ik hem ons verhaal vertelde en dat we na dagen binnenshuis echt wel buiten wilden zitten bood hij ons alle drie een gratis dessertje aan :).

Stella omringd door Barbies en computerkabels :)

Vrijdag had Bram een vrije dag en is hij met de kids naar het Science Museum in LA geweest en ik ben naar de bureau gaan werken - voor allemaal een leuke afwisseling! En 's avonds zijn we bij Sven en Edine iets gaan eten...ideaal om de gedachten te verzetten....en dat was nodig want vrijdagnamiddag hadden we net te horen gekregen dat er geen school meer zou zijn tot na de wintervakantie, dus tot 2 januari...HELP!!

De uitspraak 'Home Sweet Home' heeft voor ons zeker een nieuwe betekenis gekregen. Zoals je kunt zien op de foto hieronder heeft het vuur een ring rond Ojai gebrand maar gaat het nu snel in de richting van Carpinteria, de kust, en Santa Barbara. Ons huis ligt dicht bij waar je 150 ziet. Alhoewel het grootste deel van Ojai nog steeds onder een verplicht evacuatie mandaat is, is onze buurt pas van deze lijst gehaald wat goed nieuws is...er is hoop!

 Foto van woensdagavond aan de supermarkt downtown

 Vlammen vlakbij de highway 101

 Foto van deze morgen in Ventura - zichtbaarheid enorm beperkt door de dichte rook.

 Deze foto is van downtown Ojai - bovenste foto is op de meeste dagen, onderste foto is van vandaag.

Deze grafiek toont aan hoe slecht de luchtkwaliteit is in Ojai van donderdag en vrijdag.

Vervolg in post 4

The Thomas Fire: part 2

Verslag van dinsdagavond 5 December en woensdag 6 December.

Doordat de hele Valley zonder electriciteit zat en ook de internetverbinding niet super was hadden we het nieuws niet meer kunnen volgen op onze telefoon. Het was pas toen we 's avonds bij Barbara en Peter de beelden op TV zagen dat het echt doordrong wat een grote ramp dit was. Het vuur was maandagavond al tot in Ventura geraakt en had hele straten vernield. Toen ik de beelden zag van in onze streek werd het heel emotioneel. Ik weet nog toen er in het noorden van California een paar maanden terug brand was dat we geschokt waren door de beelden en we bleven maar zeggen hoe erg dat het was maar het gevoel dat ik had bij het zien van de beelden 'in mijn achtertuin' vergeleken met de beelden van in het noorden was toch helemaal anders. Het is maar eens je zoiets meemaakt dat je echt beseft hoe erg zoiets is!

's Avonds had ik nog een gymmama-vriendin die in Ventura woont getekst om te vragen of alles ok was. Zij stonden namelijk op het punt om de papieren te finalizeren voor hun nieuwe huis en gingen deze week verhuizen. Ze liet me weten dat de verkoop normaal maandagavond definitief moest zijn maar dat ze het door de brand hadden kunnen uitstellen....gelukkig maar want 's nachts was het huis volledig afgebrand!!

De berichten op Facebook waren hartverscheurend: mensen moesten vluchten met hun dieren (heel veel paarden) maar hadden niet genoeg trucks om die te vervoeren of hadden geen plek om ze naartoe te brengen. Een vriendinnetje van Zoe had een paar minuten om te evacuaren vooraleer hun huis in brand vloog en alles wat die mensen hebben is was ze op dat moment in hun handen hadden of aanhadden. Op die straat zijn 32 van de 64 huizen in vlammen opgegaan.

Nog diezelfde avond kregen we bericht van de school dat er ook devolgende dag geen school zou zijn...

Na een onrustige nacht (lees: verschillende keren wakker worden, nieuws lezen op de telefoon, FB checken, en daarna natuurlijk nog wakker ligger vooraleer weer in slaap te kunnen vallen) werden we woensdagochtend wakker met het nieuws dat er ondertussen brand was in Sylmar (Creek Fire) en in LA (Skirball Fire), en nog een paar andere brandjes hier en daar! Onze vrienden bleken net buiten de evacuatiezone te zitten van de Skirball Fire! 's Morgens liepen we er wat verloren bij; ik wilde naar huis om de kat te zoeken, en om nog een aantal dingen te halen - bij nader inzien is het handig om een lijst te hebben met belangrijke zaken zodat je niet in een emotionele bui moet beslissen wat je al dan niet meeneemt en gewoon een lijstje kan volgen - en Bram moest naar zijn werk. Ondertussen kregen we te horen dat de school nog tot en met donderdag dicht ging zijn.
Kort voor de middag zijn we richting Ojai vertrokken met een stop in Santa Paula bij Bram zijn werk. Gelukkig beseften de kids niet echt wat er aan de hand was en ook Stella was in haar nopjes omdat ze overal met ons meemocht. Gelukkig zijn mensen in zo'n situatie zeer begripvol...Stella had een nieuwe speeltuin in de bureaus bij Bram op het werk, en terwijl ik ook wat dingen probeerde af te werken, speelden de kids 'schooltje' in de vergaderzaal. Wat een gekte!

Kort na de middag kregen we meer en meer berichten van verplichte evacuaties in de onze buurt dus als we nog naar huis wilden moesten we wel direct vertrekken. Net als we vertrokken waren kregen we opnieuw bericht van de school dat er geen school meer ging zijn tot na het weekend.
Toen we toekwamen in Ojai zag je alleen maar rook, het stonk verschrikkelijk en de as kwam als regen naar beneden. Nog een leuke opmerking van Zoe in de auto: Het ruikt hier precies naar Babou en Petje's huis! - zij hebben namelijk een open haard :).
Van het moment we de oprit kwamen opgereden kwam Pickle naar ons gelopen - yay! Het was snel duidelijk dat we niet thuis gingen kunnen blijven want met de rook was het moeilijk om te ademen, dus na het uitpakken en opnieuw inpakken van onze valiezen zijn we opnieuw richting Barbara en Peter getrokken maar deze keer was Pickle er ook bij.

De kinderen amuseerden zich met hun vriendjes, Stella genoot van de vele aandacht, en Pickle is zich direct in de kast gaan verstoppen - waar ze uiteindelijk de rest van ons verblijf is gebleven want ze houdt helemaal niet van drukte. Woensdag was de ergste dag: ik was super moe, emotioneel (van de brand, van opgesloten te zitten binnen, van de kids de hele tijd bij ons hebben, en van proberen te werken iets wat in de voorgenoemde situaties heel moeilijk is, en van ongerust te zijn over wat er de volgende dagen ging komen), en alhoewel we een dak boven ons hoofd hadden liepen we toch wat verloren want je mist 'thuis' en uiteindelijk wilden we allen dat alles gewoon terug normaal kon zijn!

Later in de avond kregen we deze foto doorgestuurd; dit was getrokken in de achtertuin van vrienden van ons...op dat moment was hun huis in een verplichte evacuatiezone. Alhoewel zij al vertrokken waren en dus veilig waren konden ze op dat moment alleen maar hopen dat hun huis het zou overleven.

Meer in een derde post.

The Thomas Fire: part 1

Amai, wat een week! En het begon allemaal met een tekstberichtje maandagavond.

Hieronder verslag van Maandag en Dinsdag (4 en 5 December)
Ipv van tijdens het weekend onze grote boodschappen te doen in de Costo, doe ik die meestal op maandagavond. Dat is de avond dat Zoe gymtraining heeft tot 8u en ik dus meer dan genoeg tijd heb. Net als ik bij de Costco wil vertrekken krijg ik een berichtje van iemand op het werk die vraagt als we ok zijn met de branden in de buurt. Aangezien zij weet dat we in Ojai wonen, wist ik dat er brand was 'ergens' bij ons thuis. Toen ik haar vroeg om details zei de dat het aan de rand was van Ojai/Santa Paula.
Mijn antwoord was: oh neen, niets om mee in te zitten want wij wonen aan de andere kant, zo'n 25 minuten met de auto! Man man...wat er de volgende dagen zou komen, daar wat ik helemaal niet op voorbereid. Ondertussen was ik in de gym vlug op het internet en Facebook gaan kijken voor meer info en het zag er inderdaad wel serieus uit maar nog steeds ver van onze deur. Toen we rond 8u30 thuiskwamen van Ventura zei ik tegen Bram dat hij zijn email moest in de gaten houden, dat de brand toch al redelijk naar het dorp van Santa Paula aan het uitbreiden was en dat hij misschien morgen wel niet de binnenbaan naar zijn werk zou kunnen nemen. Rond 9u30 viel de electriciteit uit - dankbaar voor mijn obsessie met kaarsen op batterijen moesten we niet direct op de tast naar kaarsen.

Op dat moment dachten we wel dat dit iets met de brand te maken had maar we maakten ons helemaal geen zorgen en rond 10u zijn we gaan slapen. Normaal staat mijn telefoon 's nachts op 'niet storen' van 10u 's avonds tot 5u 's morgens maar die functie had ik toch afgezet - misschien een voorgevoel!

In het midden van de nacht was ik opgestaan en zag ik dat we nog steeds geen electriciteit hadden. Zowel Bram als ik zijn ingeschreven op het locale alarmsysteem dat je in noodsituaties verwittigd per telefoon of text. Om 4u45 's morgen kregen we het eerste berichtje met de melding dat er een brand was in Ojai/Santa Paula en dat er door de stroomuitval 3 waterpompen die water naar de Valley brengen geen druk meer hadden en met de vraag om zo weinig mogelijk water te gebruiken zodat de brandweerlui alle waterdruk die er nog was zou kunnen gebruiken om de brand te blussen.

Twintig minuten later kregen we opnieuw bericht maar van de school deze keer om te laten weten dat alle scholen in Ojai gesloten waren door de brand. Op dat moment hadden we door dat het toch wel serieus was en ook Bram had een email gekregen van zijn werk dat de bureaus toe waren.
Toen de kids om 8u wakker werden was Zoe haar eerste reactie: I am going to be late for school! Toen we hen lieten weten dat er geen school was, waren ze de eerste minuut super content tot we hen lieten weten dat er geen school was omwille van de brand en direct waren ze iets minder enthousiast. Vanuit onze tuin zagen we dit....

Op het eerst zicht leek het er op dat de rook van ons wegging. Bram en ik zeiden nog tegen mekaar: Ik denk dat we chance hebben want het gaat de 'andere' kant op. Maar 20 minuten later zagen we de beelden hieronder en op dat moment zijn we voor de zekerheid toch maar een aantal dingen beginnen pakken.

Het idee om te moeten pakken is zeer raar want op dat moment lijkt er heel weinig belangrijk. Ik had een beetje gerief in zakken gestoken maar bij nader inzien waren dit niet de juiste of meest belangrijke zaken. Aangezien we geen internet hadden, had ik besloten om naar de koffieshop in de buurt te gaan om te werken terwijl Bram naar Ventura vertrokken was om dry ice te gaan halen voor de diepvries/frigo zodat ons eten die ik de dag voordien in Costco was gaan halen niet ging slecht komen. Een paar minuten later stuurde hij me deze foto door...en ik kon maar niet begrijpen dat de brand ondertussen tot ginder was geraakt.

Na ongeveer een halfuur in de koffieschop liet de eigenaar weten dat hij ging moeten sluiten aangezien zijn familie een verplichte evacuatie notice had gekregen. Ik sloot mijn computer af, ging naar buiten en zag dit....

en kon ik helemaal niet vatten wat er aan het gebeuren was; de berg voor mij stond in brand, mijn familie was niet bij me, het verkeer zat volledig vast, en ik was alleen. Op dat moment belde Bram om me te laten weten dat hij onderweg was naar huis maar dat de autostrade afgesloten was en dat hij via Carpinteria naar huis ging komen. Tammy belde een paar minuten later om me te laten weten dat zij de RV volledig hadden ingepakt en net vertrokken waren en dat ik ook moest zorgen dat ik zo snel mogelijk weg was.

Onderweg naar huis belde ik Bram terug om hem te laten weten dat hij geen moeite moet doen om terug te keren - het verkeer zat zo vast als iets en uiteindelijk hadden we afgesproken dat ik naar Carpinteria zou gaan. Op weg naar huis werden de beelden alsmaar erger...de vlammen rolden als lava van de bergen en kwamen steeds dichterbij...en besloot ik naar mijn ouders te bellen om hen kort op de hoogte te stellen van de situatie.

Toen ik uiteindelijk thuis kwam waren al de dingen die ik gepakt had plots niet meer belangrijk maar toch heb ik de zakken vlug in de auto gestoken. Nog even met de buren gesproken die ZO rustig waren en me vertelden over de brand 20 jaar geleden. Blijkbaar was de valley ook omringd met vuur maar waar wij wonen is blijkbaar een uniek stukje want de brand is daar nooit gekomen dus zeiden ze me dat ik me ook geen zorgen moest maken...zij gingen dus zeker niet vertrekken. Ik wou liever het zekere voor het onzekere nemen. Op dat moment belde Barbara om te vragen of alles ok is en ons te laten weten dat we ginder mogen gaan logeren. Pickle was natuurlijk nergens te bespeuren en met pijn in het hart ben ik vertrokken zonder haar.

 Ons hebben en houden in een paar zakjes

Het verkeer zat zo vast dat het bijna 30 minuten duurde vooraleer ik op de 150 naar Carpinteria geraakte. Onderweg naar Carp kreeg ik weer een bericht van het noodsysteem om te laten weten dat de volledige valley onder een vrijwillige evacutie was en dat ze aanbevolen om je persoonlijke zaken te beginnen pakken....op dat moment was ik content dat ik al onderweg was.

De foto's hierboven zijn getrokken rond de middag onderweg naar Carpinteria.

Na meer dan 2u rijden kwam ik uiteindelijk aan in Carpinteria, content om de familie te zien...en daar stonden we dan. Wat nu? De kids hadden de tijd van hun leven want net zoals wij waren heel wat anderen naar Carp gegaan en dus konden ze met hun vriendjes spelen. We hadden afgesproken met Tammy en Jeff in de Padaro Grill om onze plannen wat te bespreken...zij gingen naar het noorden vertrekken met hun RV en wij naar het zuiden naar Barbara en Peter...

Vervolg in Part 2