30 September 2019

Sycamore Canyon camping

Het was alweer van juni geleden dat we nog eens met de groep samengekomen waren om te kamperen en we waren ook nog niet naar Sycamore Canyon geweest -  we keken dus enorm uit naar deze trip. Het was een van de kortere trips aangezien we pas vrijdagavond na het werk konden vertrekken.
Het weerbericht zag er niet schitterend uit (veel wind en wat lichte regen) maar uiteindelijk is het nog meegevallen. Zaterdagochtend, terwijl de papa's gaan fietsen waren, ben ik met de kinderen tot aan de zee gewandeld. Veel wind en reusachtige golven...veel te gevaarlijk om in het water te gaan maar toch leuk om even met de voetjes in het zand te zitten.
zie de donkere wolken in de verte








de mannen op de fiets

Nathan en James zijn pas zaterdag tegen de middag aangekomen. Altijd leuk om Zoe en Nathan samen te zien.

Tegen de late namiddag was de wind gaan liggen en zijn we nog eens tot aan het strand getrokken. Zalig zonnetje, lekker relaxen, bijkletsen, en luieren....

de 3 musketeers

Ondertussen hebben we ook nog eens met onze Dutch Oven geëxperimenteerd: croissants voor ontbijt en nachos als aperitief...heerlijk - zie al die kinderhandjes in de pot!


En terwijl iedereen zondagochtend op het gemak wakker werd, ben ik vertrokken voor een run van 12 mijl (19km)...zalige omgeving om te lopen. Tijdens mijn opwarming stond ik plots oog in oog met een hertje. Niet zeker wie het meest verschoten heeft!! Gewoonlijk loop ik met muziek maar aangezien het nog zo vroeg was en er niet veel volk op het pad was (en het feit dat ik zo verschoten was van dat hertje), heb ik toch mijn muziek toch maar afgezet...voor zover ik kon zien waren enkel de vogels en de konijntjes wakker maar ik wilde toch het risico niet lopen om door een beer verrast te worden...

21 September 2019

Tieners....

Af en toe krijgen we een voorproefje van hoe het leven er met een tiener zal uitzien. Dit weekend wilden Zoe en haar vriendinnen naar 'the mall' (het winkelcentrum - in the US een zeer populaire plaats voor tieners om 'te hanging' - rond te lopen).
Ik had een idee in mijn hoofd van hoe hun namiddag er ging uitzien maar toen ik de foto's kreeg was het duidelijk dat onze gasten nog niet direct geïnteresseerd zijn in shoppen maar eerder gewoon kattenkwaad willen uithalen :)
Grace test een kinderbedje in Target
Halloween kostuums passen!

 Een verkleedpartij in JC Penny's en aan een wildvreemde vragen om een fotootje te trekken.

En een filmpje maken natuurlijk...misschien moeilijk te zien maar Zoe en Grace zitten samen in een XL broek, elk in een broekspijp.



20 September 2019

Elise

Elise stelt het fantastisch goed op school en dat heeft voor een groot stuk te maken met haar leerkracht, Mr Hess. Daarnaast is ze ook een stuk 'zelfstandiger en volwassener' geworden en dat merk je aan haar werkjes in de klas (voorbeeld hieronder) maar ook hoe ze zich gedraagt en aan de dingen die ze vertelt.
Op school werken ze nu veel met de computer; een paar dagen geleden zijn ze in de klas begonnen aan een powerpoint presentatie waar ze meer moeten vertellen over zichzelf, hun familie, en wat ze graag doen in hun vrije tijd....ik moet zeggen dat ik enorm onder de indruk was van wat ze gedaan had.
Een wijze les van een klein meisje :)

Nu Zoe in een andere school zit, wandelt ze na school alleen naar huis. Ze is gewoonlijk maar een half uurtje alleen thuis vooraleer Zoe er is maar ze doet het toch maar. Daarnaast heeft ze dagelijks een lijstje van huishoudelijke taken die ze moet doen en dat doet ze heel goed! Jong geleerd is oud gedaan :).
 Een foto van op Tammy's Fiesta feestje (hier heeft ze een trekje mee van Brother Tom vind ik)
En nog eentje van aan 't strand

16 September 2019

Middle School

Het is een tijdje stil geweest op de blog en dat heeft vooral te maken met het feit dat we wat moeten wennen aan ons nieuwe schema.
Ik ben als eerste op, en de tijd 's morgens is mijn favoriete moment van de dag: het is nog donker, alleen de kat en de hond komen goeiedag zeggen, en ik kan in een zalige stilte van mijn koffietje genieten. Doordat Zoe zoveel vroeger met school begint, moet ze een uur vroeger uit de veren (6u). Het opstaan is voor haar niet direct een probleem maar voor mij schuift alles ook met een uurtje op waardoor ik mijn dierbare stille tijd voor een groot deel verlies! De meeste dagen neemt ze de bus (vlak aan de lagere school) maar op maandag gaat ze met de fiets omdat ze anders niet op tijd thuis is om naar Kung Fu te gaan.
De gele schoolbus is een typisch Amerikaans fenomeen; iets wat je in alle (en alleen maar) Amerikaanse films en tekenfilms ziet. Tijdens onze jongen jaren waren Bram en ik grote fan van de Simpsons: een geanimeerde Amerikaanse sitcom, en een satire op een typisch middenklasse gezin. Toen ik Zoe de eerste keer op de schoolbus zag stappen kon ik niet anders dan aan de Simpsons denken...zo grappig dat al die jaren later onze eigen dochter op zo'n bus zit...wie had dat kunnen denken! Zoe vroeg waarom ik moet lachen...ze verstond het niet haha want voor haar is dit de doodgewone schoolbus!

De eerste weken is het wat aanpassen geweest, maar ik denk dat we onze nieuwe routine nu wel (bijna) gewoon zijn; wat niet wil zeggen dat het 's morgens en 's avonds soms wat stressen is omdat we zo'n druk programma hebben.

Een andere grote aanpassing is huiswerk (en daar wennen we nog steeds aan). In de lagere school moet er enkel dagelijks gelezen worden en moeten de studenten op de computer testen begrijpend lezen afleggen. Verder is er heel af en toe een project dat thuis moet afgewerkt worden.
In Middle School heeft Zoe dagelijks huiswerk. Op zich lijkt het niet veel: een paar blaadjes voor Engels, iets voor wetenschappen, iets voor wiskunde,...maar als je alles samentelt is ze rap wel een tijdje bezig! Daarenboven heeft ze bijna wekelijks een test of een project waar aan gewerkt moet worden. Ik was hier onlangs met de mama van haar vriendinnetje over bezig en zij wist me te vertellen dat Cali bijna geen huiswerk heeft - blijkbaar geen huiswerk dus voor het gewone 6de leerjaar maar enkel voor de 'advanced' groep.
De stap van zesde leerjaar wiskunde naar eerste middelbaar wiskunde is groot. Zoe vertelde dat er een aantal ouders de lerares al ge-emaild hadden met klachten over het huiswerk...en ik kan heel goed begrijpen waarom. Bram en ik zeiden deze week nog tegen mekaar dat het zonder hulp van de ouders niet mogelijk zou zijn om die wiskunde te doen.
Aangezien Bram en ik tijdens de week 's avonds niet altijd samen thuis, is diegene die thuis is van dienst om met het huiswerk te helpen. Gelukkig hebben we dezer dagen Internet en kunnen we dingen opzoeken maar vele van die concepten zitten bij ons al redelijk ver en dan is er ook nog eens de moeilijkheidsfactor van de taal die meespeelt. Maar misschien is dit gewoon het begin van het schooljaar; ik herinner me nog dat we vorig jaar in het begin van het schooljaar ook wel wat moesten aanpassen.

Maar al het huiswerk in combinatie met al haar sportactiviteiten is niet van de poes! Gewoonlijk kan Zoe een beetje aan haar huiswerk werken vooraleer ze vertrekt naar haar activiteiten maar heel vaak moet er daarna nog huiswerkt gedaan worden, en tegen dan is ze moe!

Nog een groot verschil met de lagere school is het puntensysteem. In de lagere school gebruiken de leraars een puntensysteem van 1 tot 4 (met 4 de hoogste score) terwijl in Middle School letters gebruikt worden van A+ tot F. Zoe was over vele dingen enthousiast en dit was een van die dingen waar ze super enthousiast over was.
Ze vond dat er in het lager snel een 4 gegeven werd en dat vond ze niet altijd fair omdat het soms heel duidelijk was dat iemand minder hard gewerkt had dan iemand anders maar dat die toch dezelfde score kreeg. Het voordeel van het letter systeem, vind ze, is dat er meer onderscheid gemaakt zal worden tussen het werk van de studenten. Ze verlangde enorm tot ze met haar eerste A+ naar huis kon komen.
Haar eerste A+ voor een test van luchtvaart...content dat ze was!

En natuurlijk mogen we de muziekles niet vergeten. Ze is zo blij dat ze een instrument mag leren spelen. Nog te vroeg voor een filmpje maar dat komt zeker. In januari mag ze met haar klasgroepje optreden - dat beloofd!
En met zo'n programma vliegen de weken voorbij, zijn de nachten en avonden kort, en zijn we op vrijdagavond moe en versleten maar heel blij :)

04 September 2019

Circuskamp week 2

Een beetje laat maar soit:

De tweede week van circuskamp was weerom een hit en deze keer had Elise de trapeze gekozen. Er waren wel een heleboel meer kindjes dan de week ervoor...iets wat Elise niet leuk vond want dan was er minder tijd voor haar om te oefenen aangezien ze de toestellen moeten delen.
Op vrijdag was er weer een show voor de ouders en aangezien Zoe net gedaan had met haar JG kamp zijn we met de hele familie (en Ms Breanne) kunnen gaan kijken.


03 September 2019

Letter to my kids

credit from wonderoak:
*************************

Dear Kids,
Yesterday I snapped at you about something silly. I was tired and overwhelmed, and I took it out on you. You looked at me with your deep blue eyes and I knew I was messing up, but somehow, I couldn’t stop the freight train of words that were already spilling out of my mouth. Every time I tried to backpedal and change directions, I’d ruin it with another lecture; “BUT,” I said, “I just really need you to…”

I knew I was missing it. The whole time I knew I wasn’t being the kind of mom I want to be. It wasn’t you; it was me. I know that it seems like a billion years until you’re as old as me. You probably imagine that you’ll know what you’re doing by the time you’re my age; I wish that were true. I thought that too.

Sometimes I’m tired; sometimes I wake up on the wrong side of the bed; sometimes I’m stressed about adult things. Sometimes I’m frustrated with me and it has absolutely nothing to do with you. I’m still learning and growing and making mistakes. It’s humbling, it’s embarrassing, and it’s true.

I wish I was careful with your heart every single second of every day. I wish I never made mistakes. I wish I always listened to every word you said.  I wish I never misunderstood you or snapped at you. I wish I was never too hard on you. I wish that every time you looked in my eyes you only saw how much I adore everything about you; because believe me, I do.
If you saw yourself for one second how I see you, you would never doubt yourself again, ever. I adore you. I adore the way you smile and the way you cry. I even love the fire that bursts out of you when you’re mad. 

I may not always show it well. In fact, some days I do a crappy job, but please, never ever doubt my love for you. Please, never ever doubt how much I believe in you. 
There’s nothing I want more than for you to know how deeply I love you and the treasure I see in you. I make lots and lots of mistakes and I say sorry often. I hope that teaches you something. I hope it teaches you that you can make lots and lots of mistakes too. I hope it teaches you that I am always safe to fail around; I hope it teaches you that perfection isn’t needed, but humility is.

To the moon and back my dears. Every day, all day, and forever
Love,
Mommy