Kamperen in de Sierras: Eastern Sierra - Inyo county

We hadden het er al een paar keer over gehad om naar de Sierras te gaan kamperen maar het was er nog nooit van gekomen. Grotendeels omdat het toch wel een 5-tal uur rijden is en dat je zo’n trip niet echt in een weekendje kan doen.
Nu we even kid-free zijn vonden we het de perfecte gelegenheid om er met ons tweetjes op uit te trekken.  Door de drukte op mijn werk zijn we donderdag slechts laat kunnen vertrekken waardoor we pas iets na middernacht op de kamping zijn toegekomen. Gelukkig zijn we ondertussen experts om tenten op te zetten dat we toch rond 12u30 in bed lagen.
Stella is het niet gewoon om zoveel plaats te hebben in de auto en heeft de hele rit zalig geslapen met als resultaat dat ze natuurlijk niet echt moe was en vrijdagochtend om 6u al met haar snoet tegen ons gezicht kwam duwen.....om ons te laten weten dat ze klaar was om de dag te beginnen, en zodoende was het voor ons een kort nachtje.
Na een super lekker ontbijtje waren we rond 9u30 al helemaal boven aan het begin van het wandelpad naar Chickenfoot Lake (ongeveer 6 mijl of bijna 10km heen en terug). We waren er duidelijk niet alleen maar een beetje verder op het pad begon het wat minder druk te worden. Het is niet te verwonderen dat dit een populaire plek is want het is er super mooi...en vooral voor mensen van Zuid-Californië, die het helemaal niet gewoon zijn om zoveel water te zien.

Onderweg viellen we van de ene verbazing in de andere; achter elke draai was er weer een ander fantastisch plekje natuur met een stroompje of een meer...het leek precies een schilderij of een beeld van in een film. En ook voor Stella was het de max aangezien ze niets liever doet dan zwemmen en spelen in het water.
Terug op de kamping waren we versleten: weinig slaap, het hoogteverschil, en de wandeling hadden al onze energie opgeslorpt en zodanig zaten we al om 8u30 in bed. Net voor het slapengaan zijn we nog even naar het riviertje vlak bij onze tent gaan kijken. Er zat verrassend veel stroming op en toen Stella erin sprong, dacht ik even dat ze er niet meer uit zou kunnen...

Ik weet niet of het van het koude water was, of van de shock dat ze dacht dat ze niet meer uit het waren zou geraken maar Stella was enorm aan het schudden en beven....

Zaterdagochtend zijn we tot aan June Mountain gereden voor onze dagwandeling, in de buurt waar we eerder dit jaar zijn gaan skiën: Parker Lake Trailhead. Weerom een fantastische hike maar een heel andere omgeving vergeleken met de dag ervoor en ook merkelijk minder druk...de muggen waren er anders wel!

Het eerste stuk was een redelijke klim, het deed dus enorm deugd om even af te koelen in het eerste beetje water dat we zagen.

We hebben de volledige toer rond het meer gedaan, op de meeste plekken was het goed wandelbaar behalve een klein stukje echte wildernis - de kids zouden het de max gevonden hebben.

Even acrobaat spelen om tot aan de overkant te geraken...met droge voeten

Stella kon haar niet meer inhouden :)

En onze laaste avond terug in onzen hof bij de tent :)

Zondag hebben we niet veel meer uitgestoken, alles ingepakt en nog even tot aan de lodge gereden maar dan huiswaarts want ik moest diezelfde dag nog vertrekken naar Seattle...nog een paar dagen en we mogen op onze 'echte' vakantie vertrekken. Het aftellen is begonnen!