Doris en de zomerkampen

De zomerkampen zitten erop! Een echt groot succes is het jammergenoeg niet geworden...en we hadden er zo’n grote verwachtingen van. De kids wilden dit jaar niet meer in Ojai hun zomerkampen doen; ze waren het beu - zo zeiden ze. Vandaar dat we ze in Ventura bij de YMCA hadden ingeschreven. Het was uiteindelijk ook een heel gedoe om ze te brengen en te gaan halen (een half uur heen en terug); en een hele regeling om ze naar hun gymnastiektraining te kunnen brengen in het midden van de dag.

De eerste week hadden ze Splash-kamp met het doel om verschillende zwemslagen te leren. Het bleek dat de kids slecht 1uurtje zwemles hadden per dag en 1 uur konden ze vrij zwemmen. De rest van de tijd moesten ze zich bezighouden met knutselwerkjes - en ja, onze kids knutselen graag maar dat was wel de bedoeling niet van het kamp he! Daarenboven waren de lessen in de namiddag waardoor ze twee dagen zwemles gemist hebben door de turnles.

De week nadien (week van 4 juli) was het de bedoeling dat de kids thuis zouden blijven. We hadden een dag vrijaf op woensdag en aangezien ik dinsdag, donderdag, en vrijdag van thuis werk gingen ze enkel maandag in Ojai op kamp moeten. Jammergenoeg is mijn schema op het laatste moment veranderd waardoor ze toch 2 dagen op kamp zijn moeten gaan :(

De derde week vakantie was knutselkamp voor Elise en volleybalkamp voor Zoe. Elise heeft een goede week gehad maar Zoe was ontgoocheld omdat ze vond dat de kinderen in haar groep de sport niet serieus namen en de jongens wilden niet meer tegen haar spelen omdat ze verloren (haha - you go girl!)

De laatste week was kookkamp en daar hadden de kids enorm naar uitgekeken maar het was net zoals Splashkamp een enorme ontgoocheling. De kids mochten heel weinig zelf doen terwijl het de bedoeling was dat ze zelf hun lunch en snack zouden maken. Bijvoorbeeld: als er burgers op het menu stonden dan mochten ze er zelf de kaas, tomaat, en sla opleggen maar dat was het dan. Of bij de pannenkoeken mochten ze er de syrup op doen....niet echt wat wij in gedachten hadden met ‘koken’.

We moeten dus wel een andere oplossing vinden voor volgend jaar; we hebben een paar ideetjes maar daarover meer later. Ondertussen nog een paar foto’s van Elise’s knutselwerkjes.

de zee en een krab

de basketbalring is van Zoe van haar kamp

Oh ja, en dan is er ook nog Doris! Zoe is hier de ene na de andere tand aan het verliezen en sloeg een paar dagen geleden echt in paniek dat ze binnenkort niet meer met Doris, de tandenfee, zou kunnen spreken. Dus weerom een briefje en wij dus weerom met een antwoord op de proppen komen. Ik kan me nu al voorstellen dat Zoe zo ontgoocheld zal zijn als ze ontdekt dat de magie van de tandenfee niet echt bestaat....ik zal het erg vinden! Niet alleen voor haar, maar ook wat voor mij eigenlijk. Magie heeft toch wel iets speciaals...

'tandenfee' aan het werk