We wonen hier nog maar een paar maanden maar toch zijn we sedert een paar dagen terug iets nieuws aan het zoeken. Na onze aankomst in California zijn we praktisch onmiddellijk ingetrokken in
The Pacific Oaks apartments en de eerste 2 jaar hebben we hier heel graag gewoond. De apartementen hier behoren tot de duurdere in de streek maar zijn zeer goed gelegen. De supermarkt is hier aan de overkant van de straat, UCSB ligt op fietsafstand (geen 2de auto nodig) en the market place in de buurt is echt gezellig om eens een koffietje te drinken waardoor we niet altijd downtown moeten. En het leuke en grote zwembad is ook wel niet mis... In februari zijn we hier in een two bedroom apartment ingetrokken. En hoewel je als goede en trouwe huurder zou denken dat je wat extra service zou krijgen, blijkt dat hier helemaal niet zo te zijn. Het appartment is oud en helemaal niet goed onderhouden, de vaatwasmachine is volledig verkalkt - de afwas komt er bijna vuiler uit dan je hem er in steekt -, de vonkjes komen uit de stopcontacten doordat de bedrading los zit, het tapijt is wel professioneel gereinigd geweest toen we er in kwamen (zeggen ze) maar het is zo oud dat de vlekken er gewoon weer doorkomen. We hebben een klachtenbrief geschreven en het management ging een "game plan" opstellen. Nu, een maand later hebben we nog altijd geen nieuws van hun "game plan".
En nu we hier bijna 6 maanden wonen zullen we ons weer aan een prijsstijging mogen verwachten ook want de rent slaat hier constant op. Na een paar jaar word je het wel beu om te leven als "student", zeker als je een leuk huis hebt ergens in een ver en koud land ;-). Daarom zijn we maar een nieuwe zoektocht gestart zijn. In Goleta, dicht bij de Universiteit, is het aanbod echter beperkt en de apartamenten (laat staan huizen) dus nogal duur, zelfs duurder dan Santa Barbara zelf. Daarbij komt nog dat Amerikanen qua inrichting totaal geen smaak hebben. Eergisteren zijn we gaan kijken naar een huis, 3 slaapkamers, 2 badkamers en een tuin. Opgefrist noemen ze dat dan, ze hadden er inderdaad nieuw tapijt ingelegd (de Amerikanen hebben iets met tapijt he, jongens toch, overal zouden ze het leggen en het lelijkste eerst), het soort tapijt dat bij ons in Belgie waarschijnlijk niet meer verkocht wordt: donker bruin met heel lang haar - hoe is het mogelijk. In de badkamer zou je je echt niet willen wassen en de frigo in de keuken was roest, ook de rest van de keuken liet te wensen over (het soort keuken dat je ziet in het programma "Kitchen Nightmares", jakkes) - en dit verhuren ze dan voor $2200. T is ongelooflijk maar zo'n soort huizen wordt hier verkocht voor zo'n $ 600 000 - 700 000.
In het begin van onze huizenzoektocht zijn we altijd heel enthousiast maar ons enthousiame ebt meestal weg na een eerste of tweede huisbezoek.
Gisteren zijn we toch nog gaan kijken naar een appartement hier vlakbij dat verhuurd wordt door de eigenaar - volledig ons goesting, allez toch kwa grootte en prijs. Twee slaapkamers, twee badkamers, twee terrassen zodat je altijd zon hebt, een degelijke keuken, tennisveld (papa zal dan nog een partner moeten zoeken want mijn mama bakt daar helemaal niks van, na samen ooit 1 tennisles gevolgd te hebben weigert papa nog met haar op het veld te staan), zwembad, jacuzzi,...kortom echt wat we zoeken. Het nadeel is natuurlijk dat die eigenaar zodanig veel kandidaten heeft dat we veel chance zullen moeten hebben. Dinsdag maakt hij zijn beslissing, wij houden jullie in ieder geval op de hoogte en zullen ondertussen nog wat verder zoeken.
