Toen ik over de finish kwam was het nog helemaal niet druk; ik had dus van alles kunnen genieten maar had beslist om te wachten tot mijn vriendinnen er waren - heel stom eigenlijk want toen zij toekwamen (anderhalf uur later) waren de rijen overal zolang dat we het niet meer zagen zitten om te wachten.
Ik ben content met mijn tijd (42 seconden sneller dan mijn tijd op mijn eerste halve marathon in 2014, maar 1.45 min trager dan mijn beste tijd in 2015). Geen persoonlijk record maar toch wel de race waar ik meest comfortabel gelopen heb. Ik had vooraf het parkour bekeken maar ik vind het toch altijd moeilijk om te interpreteren hoeveel het hoogteverschil precies zal zijn...op zich lijkt het niet veel maar het komt er eigenlijk op neer dat je praktisch de hele tijd op een helling loopt en dat is niet te onderschatten. De halve die ik in mei gelopen heb was voornamelijk naar beneden lopen (en ik was slechts 28 seconden sneller) en die waar ik mijn persoonlijk record van 1u49 heb is volledig plat met een steile maar korte helling halverwege. Moeilijk te vergelijken dus....
De laatste weken heb ik mijn trainingsprogramma wat moeten aanpassen door de pijn in mijn knie. Ondertussen naar de dokter geweest en foto's laten trekken....geen probleem aan de knie maar de spier in mijn dijbeen (die naar de zijkant van de knie loopt) staat teveel gespannen waardoor ik na een langere afstand vanaf 8+ mijl (een goeie 12 km) pijn begin te krijgen; ik moet dus dringend wat aan mijn flexibiliteit werken.
Het leuke was dat Bram en de kindjes mij online konden volgen en een berichtje kregen wanneer ik de 5, 10, en finish voorbij kwam. Zo waren ze er toch een beetje bij...
...of 5,15 min per kilometer. Heel content met mijn 19de plaatst in mijn leeftijdsgroep en net onder de 100 van alle vrouwen.
Voila op naar de volgende nu...
No comments:
Post a Comment