Ojai Day is een dag waarop de culture, de kunst, en de gemeenschap van Ojai gevierd wordt. Vorige week zaterdag zijn er zo'n 10,000 mensen naar ons kleine stadje gekomen om de 100st verjaardag van Ojai Day te vieren.
Ed Libbey was verantwoordelijk voor de 'geboorte' van Ojai 100 jaar geleden en Ojai Day werd in het leven geroepen ter ere van hem als bedanking voor alles wat hij voor de stad heeft gedaan. Meer over de geschiedenis kan je hier en hier lezen.
Kenmerkend voor Ojai Day is de gigantische mandala die elk jaar op straat geschilderd wordt en waar zo'n 200 vrijwilligers aan werken de avond en nacht voor Ojai Day om het project af te krijgen. Dit jaar vierden we de 25ste verjaardag van de mandala. Meer kan je hier lezen en hier een leuk filmpje van de mandala en het creatieprocess.
Samen met hun Kung Fu team mochten Bram en Zoe een demonstratie doen op een van de vele podia. Ikzelf kon er niet bij zijn maar heb wel dit filmpje doorgestuurd gekregen van een vriendin. In dit filmpje demonstreren ze de '26' - een van de basis oefeningen in Kung Fu. Heel jammer dat ik de rest niet gezien heb want Zoe heeft ook een demonstratie met de staf gedaan die heel goed was.
Het is nog maar twee weken geleden dat we op maandagochtend wakker werden met het nieuws van de afschuwelijke branden in Noord-California...de temperaturen zijn verschrikkelijk hoog voor deze tijd van het jaar en de Santa Anna winden maken het nog erger. Dit weekend kregen we te horen dat het in Ojai meer dan 100 graden Farenheit (38+C) zou zijn voor de eerste helft van de week (gisteren was het 106 = 41C, vandaag 103 = 39C). Als je dit hoort dan hou je je hart even vast want je weet dat het Noord-California verhaal zich heel snel opnieuw kan voordoen! En gisteren was het dan zover...de sirenes, de Facebook update direct daarna...een kwestie van minuten en een gigantische rookpluim te zien van bij ons thuis. Zo content dat ik gisteren van thuis werkte!!
Onmiddellijk waren er 100+ brandweerlui ter plaatse maar met de condities die we hier hebben: hittegolf, wind, en een super droogte kan het heel snel dramatisch worden. Kennissen van ons wonen in Foster Park, het gebied waar de brand uitbrak en hun kinderen gaan met de onze naar dezelfde school. Onmiddellijk werden er regelingen getroffen en stonden we van dienst om hun kinderen te gaan halen terwijl zij zo snel mogelijk hun hebben en houden in 2 trucks gestoken hebben (inclusief 3 katten, een hond, een een bearded dragon!) om dan te wachten op het teken dat ze moesten evacuaeren...wat er gelukkig niet van gekomen is.
Ojai is een klein stadje met slechts 3 wegen om er in en uit te geraken. Highway 33 is de 'grootste' baan die we hebben (zie foto links) die ons naar Ventura brengt waar we zo op de 101 geraken richting Santa Barbara (noorden) of LA (zuiden). Doordat het vuur over de 33 gesprongen was werd die natuurlijk onmiddelijk gesloten. Dwz dat alleen de 150 richting Carpinteria naar de 101 of richting Santa Paula naar de 101 open was en je kunt je de craziness van het verkeer al voorstellen! Ik ben met de kids in Ventura geraakt maar wat normaal 30 minuten is was nu meer dan een uur.
Rond 8u 's avonds kregen we te horen dat het vuur voor 50% onder controle was met geen direct gevaar voor de huizen in de buurt. Vandaag was de 33 nog praktisch volledig afgesloten maar deze avond alles lijkt terug 'normaal' te zijn. Morgen verwachten ze koelere temperaturen van rond de 88 graden Farenheit of 31 graden...en tegen zondag zou het terug normaal moeten zijn (ronden de 20-25 graden). Keeping fingers crossed!
Meer info kan je zien hier.
REI is onze favoriete kampeerwinkel; daar kan je uren in spenderen en hopen geld verdoen! Ze organizeren ook vanalles van lessen: van rotsklimmen, tot fotografie, en ook kookles. Bram en ik hadden ons ingeschreven voor een Dutch Oven kookles, perfecte timing want binnen een paar weken gaan we nog eens kamperen.
Gisteren moesten we om 9u30 in de Topa Topa Brewery zijn in Ventura (binnen een paar maanden open ze een filiaal in Ojai!). Na wat uitleg over de basics van een Dutch Oven mochten we zelf beginnen kokkerellen. We hebben scones gemaakt met rozijntjes. Yum! Super lekker...ik weet waar wij op onze volgende trip gaan mee uitpakken :)
En als afsluiter van de les moesten we natuurlijk nog een biertje proeven :). Binnen een paar weken is er een fotografieles waar ik naartoe wil!
Een paar weken geleden was de tandenfee vergeten langs te komen voor Zoe; ze heeft ons dit al eerder eens gelapt en Zoe was niet content! Gisteren was ze opnieuw een tand verloren en deze keer had ze voor de tandenfee een kaartje geschreven (kwestie van wat meer zekerheid te hebben dat ze zou langskomen).
Ze had speciaal het kleinste potloodje bij haar kaartje gelegd, zodat het gemakkelijker zou zijn voor de tandenfee om te schrijven
En...deze ochtend had lag er geld en had Doris het volgende berichtje nagelaten voor Zoe. Wow! Zo oud dat ze is, zei Zoe :)
Met ons drukke schema is het tijdens de week eigenlijk enkel op woensdagavond en vrijdagavond mogelijk om met ons vieren s'avonds samen te eten. Nu ben ik drie weken geleden met een cursus begonnen die gelukkig maar 4 weken duurt maar die jammergenoeg op een woensdag valt. Gewoonlijk liggen de kids net in bed als ik thuiskom. Het was hoognodig om nog eens wat quality-time te hebben met onze jongste spruit. Gewoonlijk blijft Elise op donderdag in Kids' Club en neemt Bram haar mee naar zijn Kung Fu les. Daar moet ze dan wachten tot ik haar rond 8u kom ophalen op terugweg van de gym.
Donderdagnamiddag heb ik zowel Zoe en Elise getrakteerd op een ijsje maar terwijl Zoe in de gym was ben ik met Elise naar het strand geweest. Het was een fantastische avond met prachtige zonsondergang en heel veel gymnastiek kunstjes...voor herhaling vatbaar!
Stella meets Miss Mouse :)
Vorige week was ze ook de Star-Student op school en mocht ze haar poster "All about me" aan haar klasgenootjes voorstellen. Ze heeft ze zelfs in het Nederlands tot 10 leren tellen.
En nog een leuke foto van haar tijdens Tammy's Fiesta feestje van dit weekend.
Het was zo tof twee weken geleden dat we eerder deze week besloten hadden dat we er dit weekend nog eens wilden van profiteren en zo zijn we zaterdagochtend richting Santa Barbara getrokken om de Forbush Camp trail wandeling te doen. Een wandeling van 2 mile (3km); de helft van onze vorige hike; maar deze keer was het een afdaling van 3km tot aan onze kampeerplaats (wat betekende dat de retour een klim van 3 km was!).
Emily & Co waren er deze keer niet bij aangezien Nathan door een slechte val met zijn arm in het verband zat. We hebben ze gemist maar het was toch weer super tof! Verrassend is dat we er net even lang over gedaan hebben om af te dalen als om terug naar boven te klimmen. Het voordeel van de klim was dat we voornamelijk in de schaduw hebben kunnen wandelen terwijl de afdaling in de vlakke zon was.
De wandeling begon op de bergkam met links een fantastisch zicht op de zee en aan de andere kant de bergen en het dal waar we naartoe moesten.
Ready to go!
Forbush Camp
Pauze
Prachtig uitzicht!
Bleeding tree
We made it!
dreamer
Ladybugs en fancy wine tasting
Zoe's message to Nathan!
Sissies
ladybugs everywhere
Evening walk: even op verkenning rond onze tent
While daddy is cooking, Zoe is making sure the poop-hole is ready for use :)
Na een onrustige nacht met dromen over beren en takken die van de bomen vallen (zie verschrikkelijk nieuws een paar dagen terug waar in een school in Ojai een paar takken van de bomen gevallen zijn en verschillende kindjes ernstig gewond geraakt zijn) worden we wakker in een zalig plekje!!
Good morning sunshine!
een early morning Kung Fu demo...
En dan is het tijd om ons gerief terug in te pakken en terug te keren....
Prachtige beelden...
En dit is ons uitzicht net voor we terug vertrekken naar huis - we zitten op de watertoren, boven de wolken (zie verschil met de eerste foto)
