In de krant

Zaterdagochtend sta ik vaak extra vroeg op (rond 6 uur) om met Tammy een fikse wandeling te gaan doen. Niet dat ik graag vroeg opsta, maar als ik het dan niet doe, is het vaak moeilijk om het nog in de dag in te plannen. Op die manier heeft Stella ook haar exercise gehad en ben ik dikwijls net thuis als de andere familieleden pas wakker worden en kunnen we dan samen aan ons weekend beginnen.
Gisteren werden we op de terugweg van onze wandeling tegen gehouden door de locale journalist, die graag een foto wilde van Stella en mij...en zo staan we nog eens in de krant ook, als verantwoordelijk hondenbaasje die haar trouwe viervoeter aan de leiband houdt :).

Stella staat precies zo trots op de foto - haha.

Water....overal water

Van droogte naar wateroverlast...dit was op vorige week vrijdag (17 februari) het geval. Bram had mij gewaarschuwd en aangeraden om van thuis te werken aangezien hier de ergste storm sedert 2004 voorspeld werd. Wij zijn de enorme regen niet meer gewoon natuurlijk en de streek is hier ook niet op voorzien. Alles is zo droog geweest de laatste jaren!
Gelukkig maar dat ik niet naar LA gereden was, want later in de namiddag is een deel van de autosnelweg (101) richting Santa Barbara afgesloten geweest doordat een deel van de berg naar beneden gekomen was wat een modderstroom had veroorzaakt. Het verkeer is dan moeten omgeleid worden via de baan naar Ojai (33) om dan via de binnenweg (150) naar Carpinteria terug op de 101 te geraken.
Ojai is maar een klein stadje, en zoiets veroorzaakt natuurlijk enorme files. Wat normaal ongeveer 20 minuten is van de 33 naar de 150, duurde nu ongeveer anderhalf uur.

Lake Casitas in Ojai voorziet ongeveer 70,000 mensen van water in West Ventura County. Door de hevige storm is het meer ongeveer 3 meter gestegen en is het nu ongeveer voor 42% vol (gestegen van 35%). En alhoewel de stand van zaken in Zuid-California enorm verbeterd is blijven Ventura en Santa Barbara het epicenter van de droogte in Zuid-California.
Aangezien de lente bijna in het land is zullen we waarschijnlijk op niet al te veel regen meer moeten hopen alhoewel ze voor volgende week nog een paar dagen regen voorzien - we zien wel.
Hieronder een filmpje van hoe de Ventura river er uitzag na de storm...

Normaal ziet de rivier eruit zoals op de foto's hier.

Spraaktherapie

Vorige zomer had de tandarts vastgesteld dat Elise bepaalde klanken niet goed uitsprak. Wij hadden ook wel al gemerkt dat ze soms met een lisp sprak maar dachten (hoopten) dat dit wel zou overgaan. De tandarts stelde voor om een evaluatie te laten doen op school omdat hij dacht dat Elise misschien wel spraaktherapie zou moeten hebben. Toen ik dit aan de directeur vroeg, werd zeer snel de hulp ingeroepen van de therapeute op school. Na haar evaluatie was het duidelijk dat Elise moeilijkheden heeft om bepaalde klanken correct uit te spreken wat op haar leeftijd een impact kan hebben op het schrijven en lezen. Naast het correct uitspreken van bepaalde klanken zijn er nog een aantal zaken die moeten gecorrigeerd worden maar de spraaktherapeute is ervan overtuigd dat de meeste dingen zonder veel probleem zullen verbeterd worden. Momenteel heeft ze 2 keer per week 'speciale les' met een paar andere kindjes van haar klas, maar het ziet ernaar uit dat ze ongeveer toch tot rond het derde leerjaar begeleiding zal nodig hebben. Gelukkig beginnen haar voorste tanden nu toch uit te komen, wat het voor haar hopelijk gemakkelijker zal maken om bepaalde klanken uit te spreken.

Tom Cruise

Ieder jaar komen we met het werk een paar keer voor enkele dagen samen. Die dagenlange vergaderingen zijn lastig, er komt enorm veel voorbereiding bij kijken, en gewoon al een hele dag stil zitten, aandachtig luisteren en beslissingen nemen vergt veel energie. Het toffe is dat er ook altijd wel tijd is voor een team building aktiviteit. Ik had er altijd al van gedroomd om ooit eens in een F16 te mogen zitten, laat staan echt vliegen! En deze droom is een beetje werkelijk geworden toen we met zijn allen naar The Flightdeck zijn gegaan - ik voelde me eventjes gelijk in Top Gun met Tom Cruise aan mijn zijde...in aangepaste outfit en al!

Het eerste half uur kregen we een uiteenzetting van hoe een F16 werkt en waarvoor alle knopjes in de cockpit dienen (ja, precies of dat een half uur genoeg is!), en daarna werden we in 2 teams gesplitst die tegen mekaar moesten vechten.
De cockpit was net gelijk een echte cockpit - ik heb daar mijn trots moeten inslikken want met mijn claustropobie zag ik het echt niet zitten dat ze dat ding helemaal gingen dichtdoen. Soit, opstijgen en landen ging super goed. Het draaien met een F16 en afschieten van bommen en zo ging iets minder...maar het was super tof.

Een nieuwe carriere misschien :)

Happy Valentine!

Wij zijn geen grote Valentijntjes-fans...voor ons is het meestal een dag zoals een ander (Bram zegt dat het mij iedere dag Valentijntjes is :) ) maar dit jaar was een beetje uniek.
Vrijdag ben ik met 3 vriendinnen gaan stappen in LA. Aangezien we het restaurant gesloten hebben (MAW we werden vriendelijk verzocht om te vertrekken omdat ze wilden sluiten), hebben we ons voorgenomen dat we dit veel meer moeten doen - we hebben duidelijk veel te veel te vertellen!
De dag nadien ben ik met Tammy naar het Eros-feestje geweest in Los Olivos bij Sunstone Winery. De omgeving is gewoon prachtig en het evenement was de max met super lekker eten en fantastische wijnen.

Foto's van de photo booth in Sunstone 

Tammy is lid van een 5-tal wijneries (3 in Los Olivos en 2 in Ojai), en dus zijn we op de terugweg nog gestopt in Ojai, waar de Ojai Vineyard, een feestje gaf voor de release van hun rose, en dat konden we toch niet missen.

Als afsluiter van het weekend zijn Bram en ik zondag, met nog 2 andere koppels, gaan eten bij Nocciola - het beste restaurant in Ojai, als je het mij vraagt.

Phew! Het zal een lastige werkweek worden....

Girl Scout's cookies

Jaarlijks hebben de Scouts een koekjesverkoop, de grootste geldinzamelacties voor de vereniging. Toen ik te horen kreeg dat er voor elke scout 50 dozen waren besteld, kreeg ik bijna een hartaanval! Ik had gedacht van gewoon een cheque te schrijven en de koekjes voor onszelf te houden maar $250 koekjes is nogal veel! Volgens de scoutsleider waren 50 dozen heel goed te doen.
Wij kennen haar van de Aikido aangezien haar dochters daar ook les volgens en tijdens een van de lessen liet ze vallen dat ze nog vrijwilligers zocht om te helpen met de coordinatie van de verkoop. De volgende vraag was natuurlijk of ik niet geinteresseerd was, waarop ik volmondig toegezegd heb natuurlijk (tot grote hilariteit van Bram die er nog bij vermelde: wanneer ga je dat weer doen?). Yep, moms guilt! Ik ken er alles van!

Uiteindelijk ben ik verantwoordelijk om de boekhouding bij te houden van de verkoop van de koekjes. Helemaal mijn ding! Spreadsheets, nummers, en geld tellen haha.
Ik zag de verkoop echt niet zitten, het laatste waar ik zin in had was om van deur tot deur te gaan, maar net dat zagen de kids mega zitten. Hun eerste (en enige) ronde was niet echt successvol aangezien de meeste kids die bij Elise in de scouts zitten in de buurt wonen en natuurlijk hetzelfde doel voor ogen hadden! Uiteindelijk zijn Bram en ik elk met koekjes naar het werk vertrokken. En tot onze grote verbazing vlogen die als zoete broodjes de deur uit. Girl Scout's Cookies zijn een echte hype in de US - no kidding!
En toen ik mijn spreadsheet voor de eerste keer mocht updaten met het geld dat ik ontvangen had, voelde ik me heel goed, want wij behoorden tot de categorie ouders die al bijna alles verkocht hadden en dat waren er niet veel...lol.