Spunky??

Het lange Thanksgiving weekend staat voor de deur...Zoe heeft deze week geen school maar kan naar Elise's school gaan waar er opvang is voor de schoolgaande kids. Een paar weken terug was er oudercontact op school bij Zoe. Aangezien ik er moeilijk kon geraken had ik met Zoe's lerares een telefonische afspraak. Het gesprek duurde al bij al nog geen 10 minuten maar t is toch altijd leuk te horen hoe ze het op school doet. Zoe heeft geluk dat ze dit jaar de Common Core ingevoerd hebben. Zij zal dit nooit 'raar' vinden, in tegenstelling to kinderen die in hogere leerjaren zitten en de dingen nu op een heel andere manier moeten leren. Het filmpje hieronder legt goed uit wat dit bijvoorbeeld betekent voor wiskunde...!?

En zoals met alle dingen heb je voor- en tegenstanders van de nieuwe aanpak. Een interessant artikel hier.
Maken ze de dingen gewoon gekomplikeerder of zijn wij te 'oud' en staan we niet meer open voor nieuwe dingen??

Van Elise hebben we ook haar rapport gekregen en ze doet het op academisch vlak heel goed. De beschijving van haar persoonlijkheid/karakter is wel 'interesting'...spunky?!? Ik wist niet direct wat dat wou zeggen maar volgens Google betekent dit:

A friendly, generally likable personality that is very unique, energetic, and determined, and always has something to say or offer that no one else would have ever thought of

Yep...sounds like Elise :)

 Ze kan al mooi haar eigen naam schrijven

Schoolfoto's van dit jaar...

 

De statistieken: Elise 4 jaar

Voila, tijd voor de statistieken...en deze keer ook alles goed met de oren!!

Foto getrokken op het Thanksgiving feestje op school

Lengte: 107 cm (90ste percentiel)
Gewicht: 18,15 kg (80ste percentiel)

op 3 jaar:
Lengte: 90 cm (75ste percentiel)
Gewicht: 15,40 kg (75ste percentiel)

Vergeleken met Zoe op 4 jaar:
Lengte: 108 cm
Gewicht: 16,78 kg

Ik verschiet ervan dat Elise zoveel gegroeid is dit jaar. Ze klaagt dikwijls over pijn in haar gewrichten (armen en benen). Een paar maanden terug zijn we er voor naar de dokter geweest die ons zei dat we ons geen zorgen moesten maken maar dat dit hoogstwaarschijnlijk groeipijnen waren  - bij deze dus bevestigd, ocharme.

Halve marathon

Voila, het is voorbij, mijn eerste halve marathon is achter de rug! Wat een evenement, wat een ervaring!! Wat ik vooral zag zitten aan deze race was het feit dat het dicht bij de deur was maar ook het feit dat het parkoer mostly flat (= grotendeels plat) was. In mijn hoofd betekende dit dus: het is plat! Zaterdag was ik wel even geschrokken toen papa op Skype begon over 'die stijle klim in het parkoer' - slik, ik had geen idee waarover hij het had!
Zaterdagvoormiddag moest ik mijn wedstrijdnummer, timing chip (om je precieze tijd te meten) en andere goodies gaan halen in Ventura en zijn we 'die klim' toch even gaan inspecteren - nog meer slik, vooral omdat die pas op het einde van de race lag.
Zaterdagavond ben ik vroeg gaan slapen en na heel wat gedroom over verkeerd lopen en niet vooruit geraken ben ik toch om iets voor 5 zeer fris opgestaan. Ik wou mezelf genoeg tijd geven om mijn lichaam te laten wakker worden en deftig te kunnen eten.
Tot een paar maand terug was ik helemaal niet zo'n loper en om eerlijk te zijn had ik voor maart 2014 nog nooit langer dan een minuut gelopen. Ondertussen heb ik geleerd dat (lange afstanden) lopen zowel een fisieke als mentale uitdaging is. Zo heb ik de laatste weken mijn trainingen gelopen in mijl ipv kilometer. De app waarmee ik loop laat me bij elke mijl weten hoeveel mijl ik gelopen heb, in welke tijd en wat mijn gemiddelde tijd is. Als ik de app in km zet ipv mijl moet ik de app tot aan 21 horen tellen en 'in mijn hoofd' lijkt het veel minder ver om van 1 mijl naar 13,1 mijl te gaan in vergelijking met van 1km naar 21km??

Het weer was perfect, natuurlijk nog koud om 6u45, maar de weersvoorspellingen waren heel goed, het zou aangenaam warm worden, rond de 20 graden. Het enige waar ik wat mee inzat was dat er volgens de voorspelling redelijk wat wind zou opkomen in de late voormiddag en tegen wind lopen is nu niet het meest aangename.

mooie zonsopgang

Iets voor 7uur, zoals je kan zien moesten de kids ook nog wat wakker worden - het was ook voor hen een vroege morgen.

Om 7uur vertrokken de marathonlopers. Deze groep vertrok allemaal samen, niet zoals de halve marathonlopers die in waves van 2 minuten verschil vertrokken afhankelijk van de tijd per mijl (minder dan 8 minuten, 8 minuten, 9 minuten en 10+ minuten) je van plan bent te lopen. Het is dus belangrijk dat je enig idee hebt wat je gemiddelde tijd per mijl is. Daarnaast kan je kiezen om een 'pacer' te volgen. Die atleten lopen de race mee en hebben een bepaalde eindtijd als doel. Afhankelijk van het doel dat je wilt bereiken volg je dus een bepaalde pacer. De korste tijd voor de halve marathon was 1u30, daarna 1u50, 2u en zo verder. Mijn persoonlijk doel was om de race te lopen in minder dan 2 uur dus heb ik mij strategisch gezet tussen de pacer van 1u50 en die van 2u. 

Ongeveer 10 minuten voor het vertrek 'dacht' ik dat ik nog een plasje moest doen. Ik ben vlug naar de toiletten gelopen maar natuurlijk was ik niet de enige want de rij was verschrikkelijk lang. Ik wist wel dat ik eigenlijk niet moest maar 'my mind was playing tricks with me'. Ik ben beginnen aanschuiven en toen begon het gesprek rondom mij tussen andere lopers over de mind tricks en dat er eigenlijk niemand echt naar de WC moest maar dat ze het gewoon dachten. Uiteindelijk heb ik een zeer gedurfde beslissing genomen, ben ik uit de rij gestapt en ben ik me in positie voor de race gaan zetten :). Ik heb tegen mezelf gezegd: ik moet niet, ik denk het alleen maar - lol.

ready to go!

in positie

mijn kleine supporters (Advies van Zoe aan haar mama voor het vertrek: mommy, remember to save your speed for the finish line - goed gezegd voor een 6-jarige!)

Hieronder zie je het niveauverschil in de wedstrijd. Er zitten inderdaad een paar platte stukken in maar ook een paar klims :)  misschien was het maar beter dat ik die details niet allemaal wist voor het vertrek.

Met het meisje die links van mij loopt op de foto ben ik vertrokken. De eerste 5km hebben we samengelopen maar daarna had zij besloten om een tandje bij te steken, uiteindelijk zijn we na 10km weer op hetzelfde snelheid beland. De foto's hieronder zijn getrokken aan ongeveer 11km.

Het is pas met naar de foto's te kijken dat ik een besef heb van hoe mooi het parkoer eigenlijk was. Ik keek er echt naar uit om eens in een andere omgeving te lopen maar ik moet eerlijk toegeven dat ik er tijdens de wedstrijd heel weinig van gemerkt heb - veel te geconcenteerd op het einddoel.

Dit was, op de finish na, het mooiste moment van de race: iets over 15km stonden Bram en de kids. Het was zo leuk om hen te zien en het gaf zo'n gevoel dat ze voor mij aan het supporteren waren dat ik op dat moment een extra push kreeg om wat rapper te lopen. Dat kwam ook goed uit want op dat moment kwam die verdoemde tegenwind opzetten. Ik weet nog dat ik dacht: nu alles geven, het is 'maar' 4 mijl meer (heel wat minder dan 6,5 km - haha). En op dat moment ben ik ook serieus rapper beginnen lopen.

Ongeveer een 3 km achter dit punt was de stijle klim waar papa het over had. Het was eigenlijk nog grappig want er waren heel wat lopers die op dat moment luid scheldwoorden begonnen te roepen - de klim was duidelijk niemands favoriet. Eens boven moest ik toch wel wat op adem komen en mijn hartslag weer wat onder kontrole proberen te krijgen. De langste race die ik tijdens mijn training had gelopen was 12 mile (19,3km) en toen ik dat bordje van 12 mile passeerde begon ik het was lastig te krijgen. Op dat moment heb ik tegen mezelf gezegd: de ene voet voor de andere zetten, niet denken en gewoon voortdoen. Ik moest op dat moment ook denken aan wat Zoe met zei net voor het vertrek en op dat moment ben ik beginnen versnellen. Ik begon moe te worden en begon pijn te krijgen in mijn linker voet maar ik wist dat ik niet mocht opgeven, gewoon doorzetten was de boodschap. De laatste mijl heb ik in 7 minuten gelopen, wat voor mij supersnel is. En dan eindelijk zie je de finish line en zie je je familie staan...wat een gevoel om over de eindmeet te komen!

Voor alle deelnemers was er gratis een glas 805-beer en tacos voorzien. Voor het vertrek vroeg ik me al af hoe een mens 's morgens voor 10u al een glas bier kon drinken maar ik moet toegeven dat het enorm gesmaakt heeft :). Ik ben uiteindelijk als 7de geeindigd in mijn leeftijdsgroep van 77 vrouwelijke deelnemers en als 19de totaal van de 243 vrouwelijke deelnemers. Mijn tijd was 1u 51min 59sec en daar ben ik super trots op.

Soit - dit is zeker voor herhaling vatbaar maar deze week gaan we toch wel even rusten :)

Gelukkige verjaardag Elise!

Zaterdag hebben we Elise's vierde verjaardag gevierd. Ze wordt nu toch zo snel groot (hier een filmpje van haar derde verjaardag). Iedere leeftijd heeft natuurlijk zijn milestones, zo genieten we van Zoe die nu in de lagere school zit en een grote meid aan het worden is, maar Elise is onze laatste kleine 'pruts' en ik wil er nog even van genieten dat ik ze zoals een kleine 'pruts' kan vasthouden. Stiekem hoop ik dat de tijd even kan stil blijven staan.
Dit jaar was het de eerste keer dat we voor Elise een feestje gepland hadden en de planning kon echt wel beter moet ik zeggen! De uitnodiging heb ik pas een week voor het feestje kunnen versturen (te druk gewoon), daarna moest ik nog een thema zoeken (het is My Little Pony geworden door het kostuum dat ze gekozen had voor Halloween), dan moest ik nog bijhorende versiering vinden en bestellen (thank goodness voor Amazon en prime delivery - wat zouden we zijn zonder!). Last but not least moet ik nog een activiteit vinden en het is een springkasteel geworden (yep, op woensdag beslist voor levering op zaterdag - only in Amerika!).
Het springkasteel was echt wel 'cool', het was een kasteel met klein hindernissenparkoers binnenin een een glijbaan aan de zijkant. Donderdagavond na het werk ben ik dan nog even in Oxnard moeten stoppen bij PartyCity waar je werkelijk alles kan vinden dat je nodig hebt om een feestje te organizeren. Ik moest de My Little Pony ballonnen, die ik online had gekocht, nog laten opblazen en ik had ook nog goodie bags nodig (van mij mag die traditie volledig geschrapt worden). Goodie bags zijn zakjes 'brol' waar de gastheer/vrouw toch redelijk wat voor betaalt en die gewoonlijk onmiddellijk bij thuiskomst na het feestje in de vuilbak vliegen.

Er waren zo'n 12 kindjes uitgenodigd (inclusief een grote broer of zus van sommigen) en Elise keek enorm uit naar haar feestje. Het springkasteel werd vrijdag geleverd en na school tot in de vroege avond hebben Zoe en Elise zich erop uitgeleefd. Het was super warm zaterdag en de kids waren nat van het zweet. Er waren bij sommigen heel wat traantjes gemoeid toen ze naar huis moesten en van bepaalde mama's kreeg ik in de vroege avond nog berichtjes met foto's van hun kids die knock-out in de zetel lagen van alle inspanning :). Gisterenochtend zag ik Jake's mama op school en die zei me dat Jake zondag opnieuw naar Elise wou komen om te springen op het springkasteel. Een leuk gevoel toch dat iedereen zich zo goed geamuseerd heeft.

De kids speelden 'wolf'': 1 kid was de wolf die de andere kids moest pakken. Duidelijk aan Elise's gezicht te zien dat ze de wolf is :)

 James in actie

 Zoe, Kohl (grote broer van Jake) en Drake

 Parker, die Elise een paar maand geleden ten huwelijk gevraagd heeft :)

 Zoe en Makayla (Elise's BFF)

En dan was het tijd voor de taart...

Elise was zo verlegen toen we voor haar begonnen te zingen; ze durfde niet opkijken - we zijn dat niet gewoon van haar.

Kaarsje uitblazen

fier als een gieter

De taart viel in de smaak

Nathan en Zoe 'are having a moment' :)

De dag nadien waren de kids (en wij) redelijk lui...als afsluitertje van het weekend zijn we nog even gaan wandelen...

Weeral een geslaagd weekend!

love

Moe...

Na al dat feesten waren we dit weekend wel moe! Zondag was dus een rustdag....soit, het rusten kon beginnen nadag ik mijn lange run gedaan had en deze week moesten er 12 mile of 19,31km afgelegd worden!  Ik verlang al tot de race er is, na al die weken trainen ben ik het eigenlijk wat beu om altijd te moeten lopen en verlang ik enorm om weer eens iets anders te doen :). Toch wel weer trots op mijn prestatie deze week.

Het was zalig weer dit weekend zondag; een californisch herfstweertje :)

 relaxen in het zonnetje

Om het weekend af te sluiten zijn we met z'n allen nog een wandelingetje gaan doen in de Ventura river - een prachtig stukje natuur in onze achtertuin!

Bij ons is dit weekend het uur veranderd en kregen we dus een uurtje bij. Alle uurwerken in het huis waren al aangepast aan de nieuwe tijd behalve onze wekkers, met als gevolg dat ik maandagochtend volledig in de war was. Terwijl ik dacht dat ik om 5u15 opstond, was het eingelijk nog maar 4u15. Gelukkig riep Bram me nog tijdig dat het veel te vroeg was...ik ben dan maar weer in bed gekropen met als resultaat dat we ons allen overslapen hebben. Jeez, wat een maandag! Soit, ondertussen staat het weekend weer bijna voor de deur en daar zijn we helemaal niet rouwig om - haha.

Halloween feestje(s)

Happy Halloween everyone! Halloween is dit jaar zeer goed (en meerdere keren) gevierd geweest. Vorige week zaterdag hebben we naar jaarlijkse gewoonte een Halloween Party gehad bij ons thuis. We waren dit jaar met zo'n 25 mensen, een leuke en zotte bedoening van volwassenen en kinderen die het hele gebeuren enorm serieus nemen...

 't is een enorme uitdaging om alle kids op de foto te krijgen en ze allemaal naar de camera te laten kijken :)

V.l.n.r Elise, Nathan, Zoe, (achter Zoe: Abby, Louisa en Martha), Ryder, Tristan (die achteruit kijkt), Grace (James achter de girls), & Ella (en Jake - broer van Abby - is niet op de foto geraakt)

 2de shot - Zoe en Elise zijn 2 van de My Little Pony's: Zoe is Rainbow Dash (omdat die kan vliegen) en Elise is Pinky Pie 

the big people: zombies, piraten, super hero's, disco people, vampieren,.... 

achterste rij: Jeff, Tammy, Eric, Alex & baby Anastasia, Emily, Paul, Barbara

voorste rij: Alyssa, ikke, Bram, Shane, & Peter

Donderdag had Elise een Halloween (pizza) Party op school...

 Trick or Treat'ing in de buurt

 Elise & Makayla

Vrijdag was het bij Zoe Red Ribbon Day op school - Say no to drugs! Hoe meer rood, hoe beter!! Van alle kleuren heb ik voor Zoe nu echt wel niks roods - kan je het je voorstellen!! Soit, wat smink op het gezicht moest deze keer volstaan...

Principal Ms White en leraar John namen het heel serieus :)

Halloween was deze keer op een vrijdag. Jammergenoeg kon Bram niet mee gaan Trick or Treat'ing..hij moest werken. Het heeft in SoCal dit weekend voor de eerste keer in 8 maanden geregend - ik had nooit kunnen denken dat ik ooit in mijn leven zou zeggen dat dit een zalig moment was!!!

Gisteren waren we bij Monica en Chris uitgenodigd voor nog een Halloween Party...

 Dragon Toothless en Malificent

Monica, Malificent, & Chris

En zo konden wij nogmaals ons kostuum aandoen :) - yay!!!!

Yep - Halloween is zeker mijn favoriete feestdag :)