22 March 2012

Oren

....die zijn bij ons bijna dagdagelijks een gespreksonderwerp - vooral de laatste maanden! Het zal wel genetisch bepaald zijn zeker maar onze kinderen hebben niet echt chance met hun oren, Elise nog minder dan Zoe. Gedurende heel 2011 heeft Zoe geen oorontstekingen gehad wat voor haar een recordperiode was. In december, net voor we naar Lake Arrowhead vertrokken, kreeg ze haar eerste oorontsteking in een jaar tijd. Gelukkig maar dat er zoveel tijd tussen zat want daarvoor moest ze bijna constant antibiotica nemen. De tijd tussen een 10 dagen durende antibioticakuur en een nieuwe oorontsteking was vaak maar een paar weken. De dokter bleef maar zeggen dat ze 'er uit zou groeien' en inderdaad...toen ze 2,5 (!) was zijn de oorontstekingen verdwenen...tot december dus! Ondertussen heeft ze een paar weken terug weer een oorontsteking gehad.
Elise heeft wat minder geluk: als baby reageerde ze heel slecht op de antibiotica en ze bleef vocht hebben in haar oren hebben (zelfs als de ontsteking weg was). In augustus heeft ze buisjes gekregen. De operatie was in minder dan 15 minuten achter de rug maar ik vond het toch maar een verschrikkelijke ervaring. De buisjes moeten er normaal gezien minstens 6 maanden tot een jaar in blijven. De bedoeling is dat ze de buis van Eustachius open houden zodat er zich geen vocht kan ophopen in het middenoor. Vochtophoping veroorzaakt niet alleen de ontstekingen maar zorgt er ook voor dat je minder goed hoort, iets wat bij kleine kinderen ook kan leiden tot spraakproblemen. Maar zelfs met de buisjes blijft ze ontstekingen krijgen en moet ze elke keer weer antibiotica nemen. Ik zit bijna om de twee weken bij de dokter want na elk bezoek en antibioticavoorschrift volgt na twee weken een check-up om te zien of de oren inorde zijn. Gelukkig zijn ze op het werk redelijk 'family oriented' maar 't lijkt nu toch wel alsof ik die oorontstekingen aan het uitvinden ben want hoe lijkt zoiets mogelijk! Bij het doktersbezoek vorige week werd vastgesteld dat het buisje in haar linkeroor aan het loskomen was, en dit na 7 maanden al (de dokter heeft het buisje met een pincet uit haar oortje gehaald). Jammergenoeg is de ontsteking nog steeds niet weg. Elise krijgt nu een sterkere dosis antibiotica dat hopelijk 'het probleem' zou moeten oplossen. Binnen 2 maanden heeft ze haar 18 maanden check-up en hopelijk krijgen we dan goed nieuws, indien niet zal ze wellicht opnieuw buisjes moeten krijgen. Op goed geluk...

No comments: