Elise is ondertussen al 1 maand oud, amai de tijd vliegt. En met twee zo'n kleine gasten is het voor mamie niet altijd evident om de tijd te vinden om te bloggen. Wat hebben we de laatste weken zoal gedaan...even recapituleren:
* Elise's geboortecertificaat:
Twee weken na de geboorte van Elise zijn mama en ik Elise's geboortecertificaat gaan ophalen in Santa Barbara. Dit officiele document heb je onder andere nodig om een internationaal paspoort aan te vragen en om een vliegtuigticket te gaan afhalen. Het was wel efkes paniek toen bleek dat mamie's familienaam verkeerd geschreven was. Gelukkig had the office van Santa Barbara onze papieren nog niet naar The State doorgestuurd zodat er hier ter plaatse nog een amendment kon worden opgemaakt, oef! Was dat niet het geval geweest dan hadden we het risico gelopen dat het tot een jaar kon duren vooraleer er een correctie kon gemaakt worden en dan konden we onze reis naar Belgie hoogstwaarschijnlijk wel vergeten. Het zal nog wel heel krap zijn hoor om de hele papierwinkel inorde te krijgen maar normaal zou het wel moeten lukken. Voorlopig wachten we enkel nog op het social security nummer zodat we een internationaal paspoort kunnen gaan aanvragen en met een spoedprocedure zouden we dat op 3 weken moeten kunnen krijgen.
* Thanksgiving en het Thankgiving Weekend:
Voor ons geen turkey dit jaar, maar een typisch Vlaamse Thanksgiving met een goeie hutsepot a la Piet Huysentruyt. We zouden compleet verloren zijn zonder zijn SOS Piet kookboek! Dit jaar hebben we deze feestdag gewoon in familiekring gevierd. De dag nadien zijn we gaan wine tasting met Ben en Maggie en the kids. Het was een prachtige dag en het leuke aan de Lincourt Winery is dat er super veel plaats is om te spelen. Op zaterdag hebben mamie en ik dan de kerstboom opgezet; geen echte hoor! Het grappige aan de nep-bomen hier is dat je die gewoon koopt met de verlichting in!
* Los Angeles Airport en de verschrikkelijke bureaucratie en een tripje naar Santa Monica:
Een paar weken voor de geboorte van Elise hebben wij onze vlucht naar Belgie online kunnen boeken. Om Elise toe te voegen hebben we achteraf moeten bellen naar de luchtvaartmaatschappij. Haar ticket moesten we in de LA luchthaven gaan ophalen. Aangezien het al super lang geleden was dat we Hilde en Stefaan hadden gezien zijn we eerst nog even bij hen langsgeweest. Beiden zijn fantastische fotografen en dat zie je ook aan de prachtige foto's die ze van ons genomen hebben.
In de late namiddag zijn we dan naar de luchthaven gereden waar we dachten van 'gewoon efkes' het ticket van Elise te gaan ophalen. Niks was minder waar natuurlijk! Toen we bij de balie van Air France aankwamen (Terminal 2) konden ze ons ticket niet vinden en vroegen ze ons om het paspoort van Elise wat we nog niet hebben (toen we belden hadden we nog speciaal gevraagd of dit een probleem zou zijn en ze hadden ons verzekerd dat een geboortecertificaat voldoende was). Aangezien we dit ticket telefonisch hadden geboekt werden we naar de Delta balie gestuurd (Terminal 5). Wij daar dus naar toe! We hadden ondertussen al alle hoop opgegeven om het ticket te krijgen aangezien we geen paspoort hadden voor ELise.
Aan de Delta balie treffen we een complete looser aan - gelukkig maar, zo blijkt snel. Hij heeft geen idee wat hij doet, print het ticket af, stelt geen vragen, kijkt met moeite naar het geboortecertificaat en zegt gewoon hoeveel we moeten betalen. Oef, content dat wij waren. Het allerlaatste wat we nog wilden weten was of de bassinet (het babybedje voor Elise) toch ook wel voor ons gereserveerd was. Jammergenoeg kon hij ons dat niet zeggen, als we dit wilden weten dan moesten we naar de Air France balie gaan. Aangezien het een Air France vlucht was konden zij alleen dit weten. En wij dus...terug naar Terminal 2. Ondertussen had ik al kaka gedaan in mijn pamper, was Elise aan het wenen van de honger en kon papa in de file gaan staan want de vlucht naar Parijs was net aan het inchecken. Soit...het is uiteindelijk allemaal goedgekomen. Iets wat we dachten dat 5 minuten ging duren heeft uiteindelijk meer dan 2 uur geduurd! Het was ondertussen al redelijk laat en iedereen had honger. Bij gebrek aan beter zijn we dan maar gestopt aan een McDonalds. Daar heb ik papie en mamie toch even versteld doen staan aangezien ik wel heel goed wist dat ik chicken nuggets wilde, en zij zich maar afvragen van waar ik dat ken natuurlijk (haha)!!!
* Pipi op het potje:
Ik hoor het overal: "Zoe het wordt toch wel eens tijd dat je op het potje gaat". Awel, ik heb ze deze week eens allemaal doen verschieten want ik ben maandag voor het eerst op het potje geweest. Alleen op school hoor! Zie je wel dat ik het kan...jullie moeten nu niet teveel zagen he. Ik zal wel gaan...als IK er goesting in heb.
