Terwijl onze dochters op de dansvloer stonden zijn wij naar de openluchtconcertzaal getrokken.
We zijn gaan luisteren naar Hermanos Gutiérrez, twee Ecuadoraans-Zwitserse broers die met enkel hun gitaren dromerige en filmische muziek spelen. Denk aan instrumentale gitaarmuziek die perfect zou passen bij een western van Tarantino of een roadtrip bij zonsondergang. Geen woorden, enkel snaren die verhalen vertellen. Op het einde werden we nog verrast door Jack Johnson, die een paar nummers met hen meespeelde – blijkbaar werken ze samen aan nieuwe muziek.
Eerder die week hadden we ons trouwens ook al laten gaan met Underworld. Helemaal iets anders – en dat is nog zacht uitgedrukt! 😄
We vroegen ons af tussen welk “volk” we zouden staan, maar wat bleek: heel wat mensen van onze generatie, die eind jaren ’90 of begin 2000 ook stonden te dansen op hun beats. Hun nummertje Born Slippy blijft toch wel iconisch. De zanger is ondertussen al eind zestig, maar klinkt nog steeds geweldig – en zijn dansmoves mogen er ook nog altijd zijn!
In The Palladium...
In de Ojai Bowl...






No comments:
Post a Comment