Thanksgiving

Happy Thanksgiving!! Naar jaarlijkse gewoonte bij Peter en Barbara. De groepsfoto's horen eveneens bij de traditie :)

Showcase

Zoe en Elise hadden hier zo naar uit gekeken en terecht, want ze hebben er maanden hard voor gewerkt. Na de zomer is Elise overgegaan naar Xcel Bronze waardoor ze nu bij Zoe zit (in het begin tot groot ongenoegen van haar grote zus maar daar lijkt ze nu toch wel wat over te zijn). Er is natuurlijk een verschil tussen het kunnen van beide aangezien dit voor Zoe haar tweede jaar is, al moet ik wel zeggen dat ze de eerste paar maanden vooral haar skills heeft moeten herleren....het nadeel van bij een gym te zitten waar de details niet zo belangrijk zijn. Elise aan de andere kant heeft alles van het begin 'juist' geleerd en ze zeggen wel dat herleren heel wat moeilijker is.

Ik ben zo trots op hen. Mijn hart stopte wel efkes toen Elise van de oneven bars viel (vlak op haar rug), maar zoals een echter trooper heeft ze direct weer verder gedaan.

Zoe in actie:

Met coach Suezette

Cuyama Badlands camping

Wat het hoogtepunt van ons kampeerjaar moest worden, de afsluiter voor 2018, is uiteindelijk wat in mineur geeindigd....ten minste toch voor mij.
Vorige week donderdagochtend waren we wakker geworden met het nieuws van een schieting in Thousand Oaks, op ongeveer 45 minuten van bij ons. Ja, we horen het genoeg op de radio, zien de beelden op het internet, en dan denk je: het gebeurd altijd ergens anders....tot het op een dag eens niet zo is, right!
Kort na de namiddag is het dan ook nog eens ferm beginnen branden in die streek waar er geschoten was geweest, en dit op 2 plaatsen. De branden gingen elk een andere kant op (Hills Fire en Woolsey Fire): de ene naar de zee, de andere naar het binnenland. Terzelfdertijd was ook de Camp Fire in Noord Californie volledig uit de hand beginnen lopen.
Toen we vrijdagnamiddag vertrokken wist ik wel al dat de brand redelijk dicht bij ons labo was maar toch heb je zoiets van: dat komt wel allemaal goed. Tegen vrijdagavond stond mijn telefoon roodgloeiend, was er een krisisteam samengesteld, en werder er plannen gemaakt om ons labo te evacueren...iets wat we na een paar uur tot een goed einde hebben kunnen brengen. Zaterdagochtend heb ik dan maar beslist om terug naar huis te gaan. Met al die telefoontjes en kommunikatie die moest voorbereid worden, zat ik liever op mijn gemak thuis.
Toen ik thuiskwam was er dan natuurlijk nog eens geen internet! Door de brand was het internet uitgevallen in het grootste gedeelte in en rond de branden in SoCal. Gelukkig hebben vrienden van ons een mi-fi die ik dan heb kunnen gebruiken om mijn emails te sturen en te krijgen. Tegen de avond was ik dan terug in Cuyama.
Cuyama ligt op ongeveer een dik uurtje rijden van Ojai en echt wel in de middle of nowhere met minder dat 100 inwoners :). Het was voor ons de eerste keer dat we in een lodge verbleven, en de Speakeasy Lodge was echt wel de max. We waren met 5 families en 11 kinderen, dus 21 totaal. Deze keer hadden we afgesproken om het koken op te splitsen in groepen zodat niet iedereen voor elk gerecht moest zorgen maar dat elke groep een gerecht zou koken voor de hele bende en dat is super goed meegevallen.
Vrijdag was het Elise's verjaardag en dat moest natuurlijk met cup cakes gevierd worden. De locatie was de max en de kinderen hadden er genoeg plaats om naar hartelust te kunnen ravotten.

 Prachtige zonsondergang vrijdagavond

Het begin van het filmpje is van in de gym, donderdag, de dag voor haar verjaardag

 heerlijke tri-trip

 Elise had voor haar verjaardag een toverkit gekregen en dat was een groot succes!

  ontbijt burritos van chef Bram en Sven

Voila, en nu zit ons kampeergerief weg tot volgende jaar....maart of april misschien.

Dia de los muertos

Een paar jaar geleden was dit ons thema voor Halloween. De dag van de doden is een latijns-amerikaanse feestdag die begint middernacht op 31 oktober en duurt tot 2 november. Tijdens deze periode wordt het leven van de overledenen gevierd: er worden altaren gemaakt die prachtig versierd worden met bloemen, kaarsen, het favorieten eten van de overledenen, en hun foto. De festiviteiten gebeuren ook op het kerkhof,...mensen brengen er hun picnic mee en spelen muziek. Als je de film Coco hebt gezien weet je perfect wat hiermee bedoeld wordt. Meer kan je er hier over lezen.
Een paar ouders hadden op school een Dia de los Muertos altaar opgezet en de kinderen uitleg gegeven over deze feestdag. En dit had op Zoe een enorme indruk gemaakt!

Ik had pas achteraf de foto’s van school op Facebook gezien dus was ik mij van niets bewust en toen ik gisteren thuiskwam moest Zoe dringend een foto hebben van Biscuit. Ze had ook kaarsen nodig en ze verdween constant vanachter in de tuin. Het was toen al pikdonker want ze had een zaklamp nodig. Ik keek bedenkelijk naar Bram en vroeg wat er aan de hand was....iets met Dia de los muertos zei hij. Later ben ik met Zoe meegegaan en toonde ze me dit:

Als je het mij vraagt een veel leukere manier dan het sombere gebeuren van bij ons. 💕💕.