Een nieuw schooljaar

De laatste maanden hebben wij ons vooral veel vragen gesteld wat de beste oplossing zou zijn voor onze kinderen. Het afstandsleren eerder dit jaar was zo tegengevallen en ik had er eerlijk gezegd heel weinig vertrouwen in dat ze het bij het begin van het nieuwe schooljaar beter zouden aanpakken maar het mag zeker gezegd zijn dat ons kleine schooldistrict ons aangenaam heeft verrast.

Vanaf het begin van de schoolvakantie heeft de directeur van ons schooldistrict de ouders heel goed op de hoogte gehouden (via verschillende zoom vergaderingen) hoe het komende schooljaar er ging uitzien. Maanden hebben ze eigenlijk gewerkt met de idee dat de school zou openen en dat de kinderen in groepen opgesplitst (A of B) op kampus les zouden krijgen afgewisseld met bepaalde dagen afstandsleren thuis. Twee weken geleden hebben we te horen gekregen dat het A/B schema van lesgeven niet ging doorgaan maar dat alle scholen in California via afstandsleren gingen starten (beslissing van de gouverneur). 

Bram en ik hebben lang getwijfeld of we de kinderen zouden sturen of dat misschien een priveschool een betere optie was. Wij waren vooral aan het kijken naar een school (Laurel Springs) die gespecialiseerd is in online lesgeven. Ons idee was dat deze school al jarenlang ervaring heeft in het online lesgegeven waardoor de kinderen kwalitatief onderwijs krijgen en wij vooral bang waren dat ze een achterstand zouden oplopen in gewone onderwijs, die - laat ons eerlijk zijn - helemaal geen ervaring geeft met deze manier van lesgeven, hoe kinderen online leren, en waarvan leraars die nog nooit zo hebben moeten lesgeven dit misschien niet met met veel goesting willen doen. 

We hadden de kinderen bijna ingeschreven in Laurel Springs maar ons schooldistrict ging ook nog een laatste oudervergadering geven (via zoom) en die wilden we toch bijwonen...en dat is doorslaggevend geweest voor ons. Dus geen Laurel Springs maar we blijven bij Ojai USD.

Hoe het er allemaal in praktijk zal aan toegaan zullen we moeten afwachten. De kinderen kunnen ten vroegste 1 oktober echt terug naar school, maar dat hangt af van de covid statistieken. Zolang de nummers niet drastisch dalen zit het er niet in dat de kinderen terug kunnen. Bepaalde schooldistricten hebben al aangekondigd dat hun studenten niet voor januari terug gaan!

Het schooljaar is dit jaar een week later van start gegaan. De kinderen zagen het echt zitten en leken enorm gemotiveerd om eraan te beginnen. 

De eerste 3 weken zijn opgesplitst in: Get Ready week (18-21 augustus), Get Set week (24-28 augustus), en Go week (vanaf 31 augustus). Tijdens Get Ready week konden de studenten hun boeken, computers, muziekinstrumenten ed op school gaan ophalen. Deze week werden ze getraind op Canvas (het online leersysteem dat ze zullen gebruiken), en konden ze hun leerkrachten en medestudenten (via zoom) leren kennen.

Volgende week is Get Set week; tijdens deze week starten ze met school en hebben ze gewoon les maar zal er vooral gefocust worden op het gebruik van de technology aangezien echt wel alles online is. 

Spanned dus! 

Nu gewoon nog een bureau voor elk kunnen vinden. Net zoals het wc papier een paar maanden terug zijn die nu ook volledig uitverkocht en bijna niet te krijgen (toch niet diegene die wij leuk vinden).

Toch raar hoe ieder land, en zelfs iedere staat in Amerika, helemaal anders reageert op dit covid gedoe. In België horen we dat alle scholen opengaan en dat alle kinderen teruggaan. We hebben er het raden naar, maar een feit is dat dit een enorme impact zal hebben op de kinderen die niet teruggaan want zelfs met halftijds op school of volledig afstandsleren hebben ze minder les dan normaal. Daarenboven zijn er nog de emotionele gevolgen voor de kinderen die al maanden bijna geen sociale contacten meer hebben. 

Verbouwingen: badkamer

Sedert 2011 wonen we in ons huis in Ojai. Als je een oud huis koopt (1958) dan weet je daar daar bepaalde verbouwingsprojecten mee gepaard gaan. Vele van de werken hebben we over de laatste 9 jaar zelf gedaan maar voor sommige dingen heb je wel een expert nodig. Ons meest recente project had beide badkamers moeten worden maar covid had andere plannen waardoor we het voorlopig met 1 vernieuwde badkamer moeten doen - jammergenoeg niet de van ons maar deze keer hebben de kinderen geluk!

Klik op de link hier om de oorspronkelijke foto's van ons huis te zien. Ik zal over de komende weken wel wat meer foto's posten van alle verandering die we tot nog toe gedaan hebben.

Voor:

Tijdens:

Na:

Geen stom trapje meer als je op het toilet moet gaan zitten en ook geen lelijk douchemeubel meer maar een leuke instapdouche

Road trippen: a little bit of Outlander, and a sprinkle of Big Little Lies

We zijn net terug van een 12 daagse road trip (ongeveer 1500 miles of 2400 km), die ik als volgt zou beschrijven: a little bit of Outlander, and a sprinkle of Big Little Lies....meer info hieronder 😉.

Deze keer hadden we bij Escape Vans een camper gehuurd; kwestie van eens iets anders te proberen vooraleer we onze eigen van kopen. Deze vans zijn vooral goed te herkennen omdat ze allemaal uniek geschilderd zijn. De van is ook super goed ingericht. Klik op de link hier om de binnenkant te zien.

Hieronder een overzicht van onze route.

Vanuit Ojai zijn we richting Kern River getrokken waar we 1 nachtje geslapen hebben op Headquarters Campground. Toffe kamping (jammer van de luidruchtige buren) heel dicht bij de rivier die met die hitte voor de nodige afkoeling zorgde. Dit was ook onze allereerste nacht dat we onze camper mochten uittesten en wat een plezier dat was! 

s' Morgens zijn we doorgereden naar Quaking Aspen Campground in Sequoia National Forest (waar we 3 nachten zijn gebleven), met onderweg een stop bij The Trail of the 100 Giants en Dome Rock Trail.

The Trail of the 100 Giants is slechts een korte wandeling van een goede 2 km maar het is zeer indrukwekkend om die gigantische bomen van zo dicht the kunnen zien. In het Nederlands wordt deze boom de Mammoetboom genoemd en is de zwaarste boom ter wereld.

Voor we naar Dome Rock zijn gegaan hebben we eerste gestopt bij Golden Trout Pack Station waar we graag een trip met paarden hadden geboekt voor een van de volgende dagen (first touch of Outlander 😉) maar die waren jammergenoeg helemaal volboekt. Misschien toch de moeite waard om in het najaar nog eens terug te gaan!

Het uitzicht over de vallei vanop Dome Rock was buitengewoon fantastisch.

Gezichtsbedrog...6 dochters!!

Even handstand oefenen...

De volgende dag hebben we Needles Lookout Trail gedaan, een wandeling van een goede 8 km. De uitkijktoren is ondertussen gesloten maar we konden toch tot bijna helemaal op de top. Vanop de top konden we Dome Rock zien waar we de dag voordien waren. 

De laatste trappen op tot aan de uitkijktoren

Fantastisch panoramisch uitzicht. Bram heeft deze foto moeten trekken want Elise en ik zagen die allerlaatste trappen toch niet meer zitten. Veel te hoog!

Bram moest toch maar zo hoog mogelijk klimmen..het poortje was gesloten en hoger kon niet meer.

Elise leading the way back!

En na zo'n wandeling konden we wel een douche gebruiken. Nog even van profiteren dat we van Elise nog een foto mogen trekken als ze onder de douche staat haha!

Simpele maar lekker quesadillas op de grill.

En 's mores mochten natuurlijk ook niet ontbreken.

De laatste dag hebben we het een beetje rustiger aangedaan en hebben we een korte wandeling gedaan dicht bij de kamping. 

Maar eerst koffie natuurlijk! Waar je Elise ziet zitten is waar de kinderen sliepen.

Kennen jullie knabbel en babbel nog van vroeger, wel die waren ook aanwezig!

Als afsluiter van ons verblijf zijn we nog even tot aan Camp Nelson gereden, een klein gehucht met slechts 180 inwoners. We hadden gehoord dat er een riviertje was waar we konden zwemmen maar het water was zo koud dat Elise en ik het niet zagen zitten om er in te gaan. Veel anders was er niet te doen, er was 1 winkeltje (waar we toch een ijsje hebben kunnen kopen),  en 1 bar/restaurant dat gesloten was. 

Bij ons vertrek moest ik toch even dit bordje fotograferen...ik denk dat dit toch wel het kleinste dorpje is dat we tegengekomen hebben...slechts 64 inwoners. Je krijgt wel een idee van hoe afgelegen we wel zaten.

Van de sequoias zijn we naar Bass Lake getrokken (Spring Cove Campground), waar we slechts 1 nachtje konden blijven. Toen we er toekwamen was het zondagnamiddag en super druk. We konden met moeite nog een plekje vinden aan het meer. Maandag zijn we echter vroeg opgestaan en hadden we het meer praktisch voor onszelf. 

Ochtendzwem!

Ontbijtje maken aan het meer.

Kort na de middag zijn we vertrokken voor een lange rit naar Marin County waar we met Barbara, Peter, Edine, en Sven en kroost afgesproken hadden. Zij hadden een huis gehuurd in die streek en aangezien we toch in de buurt waren wilden we graag nog eens afspreken want we hadden mekaar sedert het corona gedoe al niet meer gezien. Daarenboven was het Edine's 40ste verjaardag en dat mochten we niet missen he. 

Ons schots avontuur is hier helemaal van start gegaan. Barbara en Edine zijn superfan van Outlander en de heren hadden 's avonds voor het nodige entertainment gezorgd: whisky, schotse muziek, en een live optreden in typische klederdracht. Ik zal voor Bram ook zo'n kostuumpje moeten bestellen op amazon!

We zijn slechts 1 nachtje gebleven, genoeg om de was te doen en te genieten van een zalige douche! Op de terugweg zijn we hier nog eens gestopt en hadden we meer tijd om de streek te bezoeken.

Van Petaluma zijn we richting Westport gereden, langs de Mendocino Coast (Westport Beach RV Park and Campground). De ruwe kust deed me denken aan Big Little Lies. 

Lunch spot in Little River.

Voor een korte namiddag pauze zijn we even gestopt bij Point Cabrillo Lighthouse. De vuurtoren zelf was gesloten maar de wandeling ernaar toe was heel tof.

Van Westport zijn we naar de North Coast getrokken ook wel Redwood Empire of Redwood Coast genoemd omwille van de Redwood trees. In het Nederlands wordt deze boom de kustmammoetboom of kustsequoia genoemd, de hoogste boom ter wereld. Dit was het verste punt van onze reis waar we twee nachten gebleven zijn. 

Vlak bij onze kamping (Standish-Hickey campground) zijn we even afgereden om door de Chandelier Tree te rijden: een boom van 84m hoog en een dikke twee meter breed. 

Een leuke manier om de omgeving te verkennen en echt een gevoel te krijgen van hoe indrukwekkend dit stukje natuur is, kan via Avenue of the Giants, een stuk autoweg dat dwars door Humboldt Redwoods State Park loopt. Aan het begin van de avenue kan je een kaartje oppikken met de bezienswaardigheden langs de route. Er is zoveel te zien onderweg maar je beslist gewoon zelf waar je liefst stopt en wat op verkenning gaat.

                

En na al dat wandelen even verfrissing zoeken in de rivier.

En na Redwoods zijn we voor nog een laatste keer naar onze vrienden getrokken in Petaluma. Graag hadden we Point Reyes bezocht maar door covid was dat gesloten. Wel konden we naar Drakes Beach in Inverness dan nog wel! (Outlander fans!!) waar we een gigantische zeeolifant hebben gezien. 

                

Bij Barbara, Peter, Edine, en Sven geen mannen in kilt meer van deze keer maar goede compagnie en lekker eten.

Longhorn Cows: meer over de geschiedenis van de landbouw in de streek hier

Niet zo groen als de schotse highlands maar desalniettemin mooi!

Wat een vakantie! Altijd leuk als je kan zeggen dat het toch iets te kort was. Onderweg naar huis hoorden we op de radio dat er door het slechte weer (onweer en bliksem wat zelden voorkomt hier) een aantal branden uitgebroken waren...vreselijk te horen, maar in verschillende streken waar wij op vakantie geweest zijn is het momenteel aan het branden.

Timing is everything they say!