28 April 2011

Cabo San Lucas

We zijn net terug van een super geslaagde vakantie in Cabo San Lucas, Mexico, in het resort Pueblo Bonito Rose. Van nature zijn wij niet echt resort-achtig aangelegd maar dit was toch zeker een aanrader, zeker met kindjes. We waren op zoek naar zon, zee, zwembad, veel eten en drinken en vooral lekker niets doen, en dit alles hebben we er zeker gevonden. Mexico is de laatste tijd nogal wat in het nieuws gekomen door de vele moorden en drugverhalen maar gelukkig is daar in Cabo niks van te merken alhoewel het toch wel wat raar aanvoelt wanneer je er toekomt in de luchthaven.
We waren nog maar net uit het vliegtuig gestapt toen we merkten dat we Elise's travel bed in de bin vergeten waren. Mama loopt dus terug naar het vliegtuig en word er onmiddellijk tegengehouden door de 'Mexican Security' Guards'; zonder haar boarding pass mag ze niet verder lopen. Dachten ze nu echt dat ze een of andere vluchtelinge was die zich wou verstoppen in de wielen van het vliegtuig om zo het land te ontvluchten! Gelukkig herkende de steward haar en met wat sign-language kon ze duidelijk maken dat we Elise's bedje op het vliegtuig hadden laten liggen (ondertussen proberen de 'Mexican Security Guards' mama terug te sturen naar het luchthavengebouw). Na een paar minuten kwam de steward af met het bedje maar hij mocht echter geen voet uit het vliegtuig zetten. De 'Mexican Security Guard' moet van hem het bedje overnemen om het uiteindelijk tegen haar goesting aan mama te geven die het met een 'vriendelijke' lach uit haar handen trok. Dit bleek slechts onze eerste 'hurdle' te zijn.
Wanneer we langs de douane gepasseerd waren werden we 'overvallen' door mensen die zich voordeden alsof zij onze chauffeur waren. Gelukkig was daddy goed voorbereid en stond er op onze reservering duidelijk dat we met niemand in de luchthaven mochten spreken, maar moesten zoeken naar chauffeurs met een groene trui met een blauw embleempje op. Het was even verwarrend toen de mensen in de luchthaven ook een groenachtige trui droegen, en onze reservatiepapieren van de taxi wilden zien. Met heel wat overtuigingskracht en allerhande leugens probeerden ze ons in het luchthavengebouw te houden, om ons een nieuw reservatieformulier te laten tekenen (en dan ook opnieuw te laten betalen waarschijnlijk). Uiteindelijk heeft daddy kordaat gezegd dat hij ze niet geloofde en zijn we naar buiten gelopen waar we gelukkig onze chauffeur zagen en een uurtje later waren we in ons resort waar we eindelijk aan onze vakantie konden beginnen. En hoe we het gesteld hebben zien jullie aan de foto's wel...

Zoe, the all american girl, enjoying a burger before boarding the plane...
In Pueblo Bonito Rose...
Easter breakfast in Cabo
 Just relaxing...