En we zijn vertrokken, Zoe's eerste toernooi is achter de rug! Ze hebben 4 van de 6 wedstrijden gewonnen en alhoewel ze daar zeker trots op mogen zijn hadden ze er liever meer gewonnen, maar dit is nog maar de start van het seizoen. Met dat dit een nieuw team is bij een nieuwe club zijn ook alle ouders nieuw voor ons, maar de eerste indruk is zeker goed. Wat mij opviel van de gesprekken met de ouders is dat er redelijk wat spelers van clubs komen waar ze slechte ervaringen gehad hebben met coaches en/of medespelers en dat de meesten dus 'een thuis' zoeken waar ze zich goed kunnen voelen. Zoe heeft ook van het begin gezegd dat het anders aanvoelt bij Reef, dat de spelers elkaar motiveren en steunen.
Het is natuurlijk niet gemakkelijk, want van de 12 spelers op het team kunnen er maar 6 'starters' zijn. De spelers in de startopstelling worden doorgaans starters genoemd, terwijl de anderen wisselspelers of bankspelers zijn en dus niet gegarandeerd speeltijd krijgen. Als je in die positie zit kan het frustrerend zijn want je concurreert met spelers van je eigen team. Hoelang je in die positie zit, hangt af van je eigen talent en kunnen. Zoe is al altijd een starter geweest, maar we mogen er niet vanuit gaan dat dit zo blijft; ze moet wel constant presteren.
Zoe wist eigenlijk maar een paar weken voor dit toernooi welke positie ze zou spelen; ze had oorspronkelijk gehoopt om de linkse aanvaller te zijn, maar het werd al snel duidelijk (zo vond ik toch) dat de coach haar aan de rechterkant ging zetten. Die positie had ze vorig clubseizoen gespeeld en dat voelde bij haar toch zo als een straf aan. Ik had haar aangemoedigd om daarover met haar coach een gesprek te hebben en dat heeft ze ook gedaan waardoor haar perspectief van die positie helemaal veranderd is. Ze heeft tijdens het toernooi fantastisch gespeeld en na de tweede dag zei ze tegen me: wie had ooit kunnen denken dat spelen aan de rechterkant zo tof kon zijn!! Ik denk dat we een goed seizoen gaan hebben.
