Back to School – een bijzonder jaar

Voor het eerst in jaren – en tegelijk voor het laatst – zitten Elise en Zoe weer samen op school. Een Freshman én een Senior onder één dak… eek! 😅 Het voelt een beetje als een full circle moment: de jongste die net aan haar middelbare schoolavontuur begint, en de oudste die aftelt naar haar laatste jaar.

En bij dat laatste jaar hoort natuurlijk een traditie, zo leerden we: de rugzakken. Senior year betekent namelijk níet een stoere of praktische rugzak kiezen, maar juist het tegenovergestelde. Hoe gekker en kinderachtiger, hoe beter! Denk aan unicorns, prinsessen of stripfiguren – allemaal bedoeld voor kleuters, maar gedragen door bijna volwassenen die er zelf enorm om kunnen lachen. 

Dus daar gaan we: een nieuw schooljaar met een Freshman die alles voor de eerste keer beleeft, en een Senior die alles voor de laatste keer ervaart. Ik kijk mee, geniet, en probeer van elk moment te genieten want het gaat toch zo snel. Ik ben er niet direct klaar voor.

Vanochtend stond ik erop om ze zelf naar school te brengen. Onze school heeft namelijk de traditie om ouders op de eerste dag te ontvangen met koffie en gebak. Een gezellig moment voor nieuwe ouders om elkaar te leren kennen en voor de anderen om bij te praten na de zomer. Nu Zoe zelf rijdt, zal ik ze niet vaak meer moeten brengen. Vanaf nu zal zij haar zus meenemen. Weer een mijlpaal. Weer een stapje loslaten. 🥹

Canada: Madeira Park

Na een ferrytocht van 40 minuten en nog eens een ritje van 40 minuten met de auto, kwamen we aan in Madeira Park. Dit charmante plekje ligt in het hart van Pender Harbour aan de Sunshine Coast van British Columbia. 

De Sunshine Coast zelf is een bijzondere regio: bereikbaar enkel per ferry of vliegtuig, en beroemd om haar milde klimaat, bossen, bergen en gezellige kustdorpjes. Madeira Park ligt er perfect centraal en is de ideale uitvalsbasis voor wie houdt van water, natuur en een vleugje avontuur.

Ons huis was trouwens top – klik link hier 😉. De eerste avond stond volledig in het teken van een blij weerzien met Annelyn en Pieter en hun twee zonen. Twee jaar geleden hadden ze ons nog in Amerika bezocht, dus het was extra leuk om elkaar nu weer te treffen – dit keer op het einde van hun Canada-reis.

Na een heerlijk uitgebreid ontbijt in onze mega-villa (!!) trokken we eropuit voor een wandeling in Francis Point Provincial Park. Dit kleine, maar prachtige park loopt langs ruige kliffen en bossen, met adembenemende uitzichten over de oceaan. Het was er behoorlijk winderig, maar dat maakte het alleen maar indrukwekkender.

Later die dag reden Annelyn, Zoe en ik naar Skookumchuck Narrows Provincial Park. De naam betekent letterlijk “sterk water” – en geloof me, dat klopt helemaal. Twee keer per dag stuwen enorme hoeveelheden water zich door een smalle doorgang, waardoor gigantische draaikolken en stroomversnellingen ontstaan. De wandeling ernaartoe (ongeveer een uurtje) gaat door een prachtig bos en langs verschillende meren. Absoluut een aanrader en één van de hoogtepunten van de regio.

De dag erna kwamen we wat trager op gang. De jongens wilden graag het water op, dus huurden we een bootje. Met plaats voor zes lieten Annelyn en ik ons graag vervangen, en zo genoten we in alle rust van een zonnige namiddag in onze villa – mét een lekker flesje wijn.

En voor we het wisten, was het alweer onze laatste avond. De volgende ochtend moesten we vroeg uit de veren om de ferry en daarna de vlucht te halen.

Wat een heerlijke driedaagse! 🌊🌲🍷