Kerstmis

Bram en ik hebben de hele week tussen kerst en nieuw vrijaf genomen. Het gebeurt eigenlijk zelden dat we een stay-cation of 'vakantie in eigen huis' doen (meestal gaan we er een paar dagen op uit) en het was zo zalig dat we dit zeker nog eens doen. Het was enorm relaxerend, en we hebben ons vooral ten goede gedaan aan lekker eten maken, boeken lezen, wandelingen maken, uitslapen, en elke dag toch toch wel een project(je) afwerken in huis.

Kerstavond hebben we met ons vieren gevierd en iedereen heeft meegeholpen met het koken.

Gratin Dauphinois maken

Prime Rib (daar hebben we een paar dagen kunnen van eten!)

Gebakken brie

Little Miss Santa 💕

Eggnog

Zoe wou al zolang eens eggnog maken en zo gezegd, zo gedaan. Eggnog, ook wel eierpunch genoemd, is een cocktail op basis van melk, cognac (of rum of burbon), en eigeel. Dit drankje wordt vooral gedronken in de winter. Het recept werd waarschijnlijk al in de 18de eeuw gebruikt door de Engelse aristocratie. Rond 1800 werd het geïntroduceerd in de Verenigde Staten. Omdat cognac duur was, gebruikte men vaak rum.

 

Zie ze genieten (btw in die van Zoe zit geen alcohol hoor)

En Santa die was wel heel goed gezind dit jaar want er waren zelfs een paar cadeautjes voor de mama en de papa! De kinderen hadden dit jaar niet echt een verlanglijstje (een teken dat ze eigenlijk al alles hebben) maar gelukkig heeft Santa altijd wel een paar goede ideeën. 
Voor mij waren Santa's cadeautjes vooral gericht op mijn artistieke talenten (slik slik). Ik heb onder andere een boek gekregen om speciale vlechten te maken (nu ik zo geïnspireerd en gefascineerd ben door de haartooi in The Last Kingdom en The Vikings), en ook een boek om macrame te maken. 

een creatie uitgeprobeerd op Zoe's haar.

En hierboven mijn allereerste macrame creatie. Heel tof om te doen, maar vraagt veel geduld.

Op kerstdag zijn we met ons allen gaan wandelen in onze bergen. Het had 's nachts geregend en dus lag er sneeuw op de bergen. Altijd leuk om te zien.

Nog een paar dagen en het jaar zit erop, en onze vakantie ook...jammergenoeg!

Kerstparade met de paarden

Gisteren was er een kerstparade op de ranch waar de kinderen les volgen. Een leuk evenement die jaarlijks georganiseerd wordt, dit jaar in covid-stijl! Geen super-speciale verkleedpartij voor Zoe en Elise's paarden...volgend jaar zullen we toch wel iets meer moeite moeten doen.

En sedert begin deze maand heeft Zoe hier ook een job als stalknecht. Jong geleerd is oud gedaan!

Kerstfoto's

Zondag zijn we onze foto's gaan laten nemen voor ons kerstkaartje; ja, je leest het goed...de kerstkaartjes zijn in aantocht! Ik denk niet dat we ooit al aan de kerstkaartjestraditie hebben meegedaan maar misschien is dat nog zoiets nieuws dat uit deze pandemie gekomen is...maar ik wil helemaal niets beloven hoor!

Een van mijn vroegere werkneemster is jaren geleden haar eigen bedrijf gestart van make-up voor films ed. Elk jaar verkleed ze zich ook als Grinch en organizeert ze fotosessies. Ik moet toegeven dat ik de foto's enorm geslaagd vind! 

Voor diegenen die de Grinch niet kennen: The Grinch is een wezen dat een hekel heeft aan Kerstmis. Omdat hij het feest zo hard haat besluit hij zich als de Kerstman te vermommen en Kerstmis te stelen. Hij gaat naar het nabijgelegen dorp en steelt er alle cadeautjes, kerstbomen en decoraties in de hoop dat iedereen hierdoor ongelukkig zal worden. Tot zijn verbazing blijkt iedereen nog net zo vrolijk als voorheen. De dorpelingen zingen met veel vreugde kerstliederen en bewijzen dat de geest van het Kerstfeest over véél meer gaat dan slechts materiële zaken. The Grinch krijgt wroeging, geeft alles terug en mag meedoen aan de festiviteiten. (Gebaseerd op de Amerikaanse animatiefilm uit 1966 en het gelijknamige boek van Dr Seuss:  How the Grinch stole Christmas! )

En dit zijn onze kaartjes geworden :)

Ssshhhh - secret

Met kerstmis voor de deur had ik me voorgenomen om Zoe dit jaar toch wel de waarheid te vertellen over Santa. Terwijl ik wel het gevoel had dat ze nog 'geloofde' ging ik er eigenlijk van uit dat ze er met haar vrienden zeker al over gesproken had maar als dat zo was dan liet ze toch zeker niets merken. In Maart is ze 13, dus vond ik dat ik er niet echt meer kon mee wachten. Ik had het me voorgenomen om haar vorige jaar te vertellen maar ik kon er mij niet toe brengen.

En ook dit jaar had ik er het zo moeilijk mee. Waarom?? Geen idee, of misschien toch wel...weer een stukje van de kindertijd die voorbij is en niet meer terugkomt. En ik heb toch wel een traantje moeten wegpinken toen ik haar dit berichtje schreef. 

Ik had Zoe laten weten dat ze van mij een mailtje ging krijgen en dat we die dan samen gingen lezen...zo gezegd, zo gedaan. Het berichtje kan je hieronder lezen....

*******

Dear Zoe,
I know you have been wondering about Santa “Is he real?”. And some of your friends may have already told you the story about him but I really want you to hear it from me and I’ve thought long and hard about what to say.

“Is Santa real?” The answer is complicated because there is not just one Santa.
Mommy and daddy are the people who wrap up the presents and leave them under the tree when you and Elise have gone to bed. Just as our parents did for us, and their parents did for them. I imagine someday you and Elise will do this for your kids also, just like we do, and I know you will find no greater joy than seeing their faces light up on Christmas too. 

This won’t make you Santa, though. I know you imagine Santa as a man with a long beard, a big red coat and hat, and flying reindeer. But Santa is much more than that, he represents the spirit of giving that lives in so many people. He also teaches children to believe in something they can’t see or touch. This is so important. Throughout your life, you will need this capacity to believe in yourself, in your friends and in your family. You’ll also need to believe in things you can’t measure or hold in your hand. I am talking about love, compassion and joy. Things that will light your life from the inside out.

So, Zoe, now you know the secret of how he gets down all those chimneys on Christmas Eve. He has help from all the people whose heart he’s filled with joy.
With full hearts, moms and dads everywhere take their turn helping Santa do a job that would otherwise be impossible. Santa is love, magic, hope and happiness. I am on his team, and now you are too. We look forward to having you help us create the magic for Elise as she grows up because she is not quite ready yet to be on Santa’s team.

Love you
Mommy & Daddy

*******

Terwijl ze aan het lezen was zag ik zo af en toe een glimlach op haar gezicht verschijnen. Na het lezen vroeg ik haar of ze het al wist en ze zei dat ze soms een vermoeden had maar dat ze er eigenlijk nog altijd redelijk zeker van was dat Santa echt bestond.

Het leuke achteraf waren alle vragen: wat hadden wij met al hun brieven gedaan? en zelfs deze die ze op de post hadden gestoken, waar gingen die naartoe? en hoe hadden wij alle kadeautjes altijd mee op vakantie (ja zelfs die vakantie met het vliegtuig!), enz

Voor Bram en ik een zorg minder nu Zoe 'in the know' is, en iets gemakkelijker om alles te regelen.

Student van het kwartaal

 Vandaag hebben we deze documenten ontvangen...geen woorden voor nodig! #proudparents

Gedaan met school

Het plezier van terug naar school te gaan was van korte duur. De covidstatistieken schieten hier weer de lucht in en daardoor worden opnieuw weer drastische maatregelen genomen. Vanaf volgende week is het weer voltijds afstandsleren voor Elise. Dit nieuws kwam voor haar hard aan en ging gepaard met dikke tranen. ... 😢.

Happy Thanksgiving

Normaal gezien komen we die dag met een hele bende f(r)amilie samen maar dit was nog maar eens een feestdag die helemaal anders was dan vorige jaren. Vele van onze vrienden bleven in hun kleine bubbel en anderen vierden gewoon met het gezin. Tammy had ons uitgenodigd en ik heb toch lang getwijfeld of we gingen gaan. Nadat ze me verzekerd had dat het enkel hun gezin was en wij, en we de hele dag buiten ginnen zitten,  voelde ik me er toch redelijk goed bij. Dat is het grote voordeel van het Californische weer he! 

Het jaar 2020 is zeker een jaar om nooit te vergeten, en alhoewel we veel hebben moeten missen, vind ik dat er ook heel wat positiefs gebeurd is en veel waar we dankbaar mogen voor zijn. Ons leven kwam plots tot een volledige stop en van de een op de andere dag kon maar moest er ook niets meer. En die pauze heeft wel eens deugd gedaan, een manier om te herevalueren wat er echt belangrijk is. Ja er zijn dingen die we missen maar er zijn ook een heleboel dingen die we dachten dat we nodig hadden maar waar we gerust zonder kunnen leven. We hebben nieuwe hobbies ontdekt: zo zijn de kinderen hier beginnen paardrijden, iets wat ze vroeger alleen maar tijdens de grote vakantie deden, en ben ik terug beginnen lezen (iets waar ik vroeger altijd van zei dat ik de brain capaciteit niet meer voor had of wat enkel gebeurde tijdens onze vakantie, maar met te starten met 30 min per dag heb ik ondertussen al een heleboel boeken verslonden en zijn we weer met de leesmicrobe vertrokken (boekenlijst zie je aan de rechterkant van de blog), enz. 

We hebben puzzels gemaakt en gezelschapsspelletjes gespeeld (iets wat we eerlijk gezegd heel zelden deden). En aangezien we nu allemaal van thuis werken, elk in ons eigen kamertje wel, kunnen we profiteren van heel wat meer tijd - voor mij wil dit zeggen dat ik per dag ongeveer 3u minder in de auto zit! Straf he!

Lekkere kaas- en charcuterieschotel

Creatie van Bram: citroen merengue taart

Onze tieners 💓

En nu we ook meer tijd hebben kunnen we vroeger beginnen met decoreren voor het einde jaar....de kerstboom staat er al! iets waar ik meestal enorm laat me ben 😉.

Aan zelfvertrouwen geen gebrek.

Voor haar verjaardag heeft Elise een nieuwe ipod gekregen. Deze week kreeg ik een berichtje van haar en ze heeft duidelijk haar contactgegevens aangepast.

Aan zelfvertrouwen geen gebrek zou ik zo zeggen...😂.

Elise 10 jaar!

Double digits voor deze jonge dame! Geen groot feest maar wel een leuke dag met de familie, vele berichtjes van vrienden en familie, kaartjes van de grootouders en de lerares, en vooral veel lekkers! Aangezien haar verjaardag op een maandag valt hebben we vooral gisteren gevierd.

Wij zijn helemaal geen donutliefhebbers maar Elise krijgt gewoonlijk 's morgens donuts als ze bij haar vriendinnetje blijft slapen en dat vindt ze super, vandaar dat we dat een gepaste verrassing vonden voor haar. Een goede dag begint met een goed ontbijt, dus de dag kon niet meer stuk 😄😄!

Een leuk kaartje van haar zus 😉

Haar eigen mini-taartje decoreren...

Love you to the moon and back my little munchkin 💗💗

Eerste schooldag voor Elise

Vandaag was de eerste schooldag voor Elise, toch de eerste dag dat ze echt naar school mocht gaan en daar hebben we lang naar uitgekeken. Ze gaat op maandag en woensdag, telkens voor een dikke 4 uur. In haar 'bubbel' zitten er 10 kindjes (ongeveer de helft van haar leerjaar; een paar kinderen hebben beslist nog niet terug te komen). 

Elk leerjaar gaat via een aparte ingang binnen in de school en bij het binnenkomen moeten ze hun handjes ontsmetten en wordt hun temperatuur gemeten. In het klaslokaal zijn alle bureautjes mooi uitgespreid, blijft de deur openstaan, is het ventilatiesysteem afgesteld om de lucht regelmatiger te verversen, en een masker is verplicht gedurende de hele dag. In het begin was ik niet zeker hoe ik me over het masker moest voelen (Zou dit niet te vervelend zijn? Kunnen ze dat de kinderen wel aandoen?), maar ik denk eerlijk gezegd dat de ouders er een veel groter drama van maken dan de kinderen. Elise klaagt helemaal niet en vindt zelf dat haar masker heel comfortabel is.

Tijdens de speeltijd blijven de kinderen in hun 'bubbel' en per bubbel krijgen ze een bepaalde plek op de speelplaats waar ze mogen spelen. Zo krijgt bv het vierde leerjaar de schommels, terwijl het vijfde op het basketbalveld mag spelen, enz...en dit blijft zo voor de hele week. De week erna wordt er gewisseld.

Haar vriendinnetjes zitten jammergenoeg niet in haar bubbel maar je kon zien dat het haar enorm had deugd gedaan om terug onder klasgenootjes te zijn en met kinderen van haar leeftijd te kunnen spelen. Hopelijk blijven de covid statistieken er goed uitzien en kunnen we hier nog even van genieten.